bir boşluk var içimde
hiç dolmayacakmış gibi sanki.
ama sen bana dokundun ya
ben bi kalbimin oldugunu hatırladım.
sen bana çıkan tek sokaksın
sen benim şiirlerimin canlı halisin.
aşk aşılmayan bi duvardı
bırakıp gitmeseydin
sevgim o duvarları bile yıkardı
ben sana gelmek istesemde
gelemem artık
yolların tuzak
bitmez o yollar.
garip olansa başkasıylayken
bana seni seviyorum demen
hala aptal gibi seni sevmem.
sana papatya dedim bana salak dediler
sevdiğini söyleyene aptal
verene aşık dediler.
çirkindin ama güzeldin
gitmek bile yakışırdı sana
gidişlerin güzeldi
ve özeldin
içim çöktü gidişinde
kalbim kenetlendi
içimden kalbime bi damla gözyaşı süzüldü sanki
içim titredi. anlıyor musun?
merak etme bi gün seni bulmak istersem
bu kalple seni heryerde bulurum
çünkü mesafeler bile imkansız değil
bi otobüs bi vapur kadar uzaksın bana
her insanın parmak izi bile farklıyken
ben seni bana benzettim.
keşke yatağına yastık
denizine gemi
gökyüzüne kuş olsam.
yüreğim yanıyor hala cayır cayır
papatyalara benzetiyorum seni çünkü
sen kokuyor odamın içi.
ya al şu canımı yada yüzümü güldür
ne kadar varım desende varlığınla yoksun
ben güçlü gözüken fakat
meşe ağacı kadar sert
cam kadar kırılganım biriyim
ve sen bi kalbe sahiptin
ama izin verdin sen kaçmasına
ben bi seni sevdim
aptaldım da
bu aptallık ayıp mı ?
tüm pişmanlıklarım seninle artık.

beni şiirlerle test edemezsin artık
ben şiirleri seni geri almak için yazdım sonbaharda.
gülmedin bana hiç
oysa güldün ama yüzüme değil
hep arkamdan uzağımdan telefondan..
oysa ben gülüşünü yaşamak isterdim.
senle gülmek isterdim
şimdi
bi sonbahar akşamı ararsan beni
açmam telefonu
ama gülümserim..

bana inanmalıydın
hiç inanmadın
gidebilirsin imkansızlığa.
seni her hatanda
her yanlışında affettim
artık yapmaz akıllandı o dedim
yine yaptın. salaklığıma yandım
sonra bişey anladım geç oldu ama anladım
zaten hatayı başta
bi insana güvenerek yapıyor insan.

sen gelirsen artık
sana söz
seni sevmeyi bıraktığım yerden
devam edicem
ama boşver
artık ne önemi var demi? ama anladım ki
bu hayatta en güvendiğim insanlar
bile bir gün gider
sen gittin
bende kalmam artık buralarda
ama bi yanım hala sende kaldı.
kalbimiz bir senle bil ki bende özledim seni ama söyleyemiyorum artık sana
şimdi senin bana inanmadığın zamanlar varya hani başkalarına inandığın zamanlar
başkalarını dinlediğin zamanlar
şimdi bende başkalarına inanıyorum.
ve sil unut onu artık diyor etrafımdakiler.
Özür dilerim unutmalıyım.