Özledim dedi..
iyiymiş dedim..
peki ya sen?
Uzun zaman oldu özlemedinmi dedi..
Derin bir iç çektim..yanımda olsa sımsıkı sarılıp boynundan koklayacaktım..
özlememmi?
Adın beynimi kemirmekten kanser etti..
gülüşün kulaklarımı sağır sulietin gözlerimi kör..
nasıl özlemem derdim..
sustum..
zaten bugünlerde susmak en büyük en keskin silahım..
hava okadar sıcakki tüm duygularım intihar etmiş özlem diye bir kavram yok lügatimde unutmuşum dedim..
Şaka yapiyorsun..
ozaman sende duygularını klimalı bir odada yada buzdolabında muhafaza et dedi..
güldüm..
gülmek sana çok yakışıyor dedi..
oysa gülüşlerim onun gidişiyle dipsiz kuyularda ölmüştü...

Öyle işte

nasıl özlemem kokuna hasret kaldım