Sevgili Yalnızlığım
Galiba anlatmak zor!
Dilim dolaşıyor karşında.
Belki de o yüzden yazıyorum
Bu satırları,
Ve ondan okuyorsun
Bu tutku dolu kelime damlalarını.
Sana sevgimi anlatmak zor
Ne kırmızı bir gül,
Ne sevgi sözcükleri
Nede bakışında
Yüreğimden havalanan kuşların
Kanat sesleri...
Yalnız senin dilinde sahibi olmadığım
Sevgi ve aşk sözcükleri….
Anlatmak zor sevgiler kadar korkuları da
Anlatmak zor
Ne bir rüya, ne bir kabus,
Hayat bana kötü şakalar yapıyor
Ne ondan ayrı kalıyoruz
Nede onsuz yapabiliyoruz...
Seni kaybetmek zor,
Hani uçurumun kenarındasındır
Ve tutunduğun bir dal parçası seni hayata bağlar,
İşte o dal parçam sensin.
Yinede sana sevgimi ispatlamak uğruna,
Bana elini uzatırken bırakıp elimi hemen,
Yanımdaki bir kır çiçeğini sana uzatmak isterdim…
Evet senin yanında sensizliği anlatmak zor
Ama yanında olmak ve gözlerinin içine bakmak
Ve o eşsiz güzelliğine adım atmak
Bütün zorluklara değer,
Ve gözlerimden okuduğun bir hikayenin
Mahcup kahramanı olarak,
O her bakışında kanatlanan kuşlara aldırmadan...
Gözlerine bakmak
Bir ömür boyu…
Anlatmak zor, anlıyor musun?
Sana sevgimi anlatmak zor.
Sana olan tutkumu,
Senin her bakışında
Ümitsizliğin ve çaresizliğin girdabında
Yanı başımda olmana rağmen sensizliği…
Elimi uzatsam dokunabileceğim kadar yakın
Ve mahşerde bile kavuşamayacağım kadar uzak…
Biliyorum sevgili! beni anlıyorsun.
Sana olan sevgimi, sana kıyamayacağımı,
Benim için değerli olduğunu da.
Sevgiyi anlatmanın zorluğunu da biliyorsun.
Sana bütün zorluklara rağmen sesleniyorum:
Seni çok ama çok seviyorum
AŞKIMIN ÇİÇEĞİNE...