Gitmelerinden çok önce gördüklerim, anlattıklarından çok önce bildiklerim için beni affet.
Dokunuşlarından uzak, sesinin yankılarıyla başbaşa kalmayı seçtiğim için üzgünüm..


- Sorun ne?

- ....

- Anlatmayacak mısın?

- Üşüyorum desem anlar mısın?

- Ne demek istediğini anlıyorum.

- ....

- Sanırım konuşmak istemiyorsun!

- Konuşacak ne var ki?

- Peki, öyle olsun... Kendine çok iyi bak! Görüşmek üzere...

- Hoşçakal!


Ruhumda bıraktığın izlerin, bedenimde bırakabileceklerinden daha derin olduğunu görebilmeni isterdim..!