Cengiz Dağcı (1920 - .... )




Kırım Tatar roman yazarıdır. Pek bilinmemesine rağmen Kırım Tatarca şiirleri de vardır. Gurzuf yakınında Kızıltaş (şimdiki adıyla Krasnokamenka) köyünde doğdu. Cengiz Dağcı Türkiye'ye hiç gelmediği halde kitaplarını Türkiye Türkçesi ile yazmış, kitaplarının ilk redaksiyonunu da şair Ziya Osman Saba yapmıştır.
Türkiye'de yayınlanan eserleri sayesinde Türkiye'de birçok insan Kırım ’ı ve Kırım Tatarları 'nın yaşantılarını öğrenmiş oldu. İlk ve orta öğrenimini köyünde ve Akmescit `te yaptı. 1938'de ortaokulu bitirdi . Kırım Pedagoji Enstitüsü ikinci sınıfında iken İkinci Dünya Savaşı çıktı. 1941`de Ukrayna cephesinde Almanlara esir düştü. Almanların yenilmesi üzerine esir kampından kurtularak müttefik devletler safına sığındı.
1946`da Londra'da Wimbledon yakınlarına yerleşti. Cengiz Dağcı vatanından ayrıldığından bu yana hiç Kırım'a gitmedi. Eserlerinde Kırım Türklerinin Rusların zulmü altındaki hayatını anlatır. Hüzünlü bir üslûbu vardır.
Eserleri: Korkunç Yıllar 2008, Yurdunu Kaybeden Adam (1957), Onlar da İnsandı (1958), O Topraklar Bizimdi (1966), Dönüş (1968), Genç Temuçin (1969), Ölüm ve Korku Günleri (1970), Badem Dalına Asılı Bebekler (1972), Üşüyen Sokak (1972), Anneme Mektuplar (1988), Yoldaşlar (1992), Biz Beraber Geçtik Bu Yolu (1996), Bay Markus Burton`un Köpeği (1998), Bay John Marple`ın Son Yolculuğu (1998)
Hatıraları: Yansılar (4 cilt, 1990-1993), Ben ve İçimdeki Ben (1994), Hatıralarda Cengiz Dağcı (1998)