Kum saati imbiğinden akar gençliğimfelek nedir senden çektiğim
hayatım akıp gidiyor
bakmaz yüzüme sevdiğimsensizliğe yelken açtı teknem
dertlerini ver ben çekem
zaten bana olan oldu
ben buralardan gidecem

belki üzülür belki ağlarsın
coşkun çaylar gibi çağlarsın
yanında olamam artık
artık yanında olamayacağım
boşuna karaları bağlarsın
aynaya bakınca gördüğüm yüzü
nasıl unuturum o sözü
sana bakınca anladım ben
ağlıyormuş iki gözüm