Adamın biri motosiklet almış. Satıcı adama bir kutu vazelin hediye ederek:
- Yağmurlu havalar da bunu metallere sür, pas yapmaz.
Adam motorunu göstermek üzere kzı arkadaşına gitmiş. Akşama doğru kız:
- Gel seni bize götürüp ailem ile tanıştırayım hem de akşam yemeği yeriz.
Hemen arkasından da bir hatırlatmada bulunmuş:
- Yalnız dikkat et bizim evde yemek yerken kimse konuşmaz. Konuşan olursa o btün bulaşıkları yıkar.
Adam dört kişinin bulaşığından ne olacak diye düşünürken eve girdiklerinde bir de ne görsün dağ taş her yer bulaşık. İçinden "uulan ir konuşursak yandık" demiş. Yemek yerken aklına:
- "Ben şimdi bu kızın elini tutsam kimse bir şey diyemez" fikri gelmiş. Kızın elini tutmuş kimseden çıt yok. Bir de öpeyim demiş, öpmüş yine çıt yok. Ulan ben bununla bu işi de pişireyim demiş. Herkesin gözü önünde kızla yatmış ama yine çıt yok. Adam iyice pişkinliğe vurup "yahu bunun anası da güzelmiş" deyip onunla da yatmış. Tekrardan çıt yok. Tam bu sırada dışarıda gök gürleyip yağmur yağmaya başlamış. Bizim ki motoru paslanmasın diye aldığı vazelini cebinden çıkardığı anda kızın babası bağırarak ayağa fırlamış:
- Tamam tamam!!! Koy onu yerine bulaşıkları ben yıkarım!