İnsan bir ömrü kiminle paylaşırsa

ömrün bir ömürlük anlamı olur

ah! kolaj resimlerden gülen marazi düşler




farlarına kadar çamura batmış bir hayatı reddediyorum

artık benim üstüme ne yağmur ne kar

nefesim taşımaz beni havalar da soğuk üstelik




alın yazımı bir bıçakla oyduğum günden beri

kimsesiz beter bir dert oldum kendi ömrüme

yazık kırık bir baharda döktüm yapraklarımı




her sonun başlangıcında bir soru işaretiyim

oysa sorular yanlışsa cevap neye yarar

insan önce kendi gölgesini taşımayı bilmeli




her aşkın gerçek bir yalanı

her yalanın gerçek bir hikâyesi var

marazi bir düşte takılıp kaldım ben




dünyanın vicdanı saf bir acı yaşıyorum

şimdi bunu hiç kimse bilmez

ben kimseyi unutmak için sevmedim.