Ne Zaman Sonbahar Gelse, Yapraklar Düşse Dalından, Ne Kadar Sıcak ve Parlak Olursa Olsun Gökyüzü Ürperirim...
Üstüme Yürür Hüzünler...
Rüzgarların Uğultusunda Hayatın Bana Küs Islığını Duyarım...
Dalları Kırılmış Bir Ağacın Hüznü Gibi Suskun Dururum....
Anlatamam Kimseye Yüreğimden Geçenleri...
Ne Zaman Sonbahar Gelse, Nefes Alırım Ama Yaşayamam...
Yaşarım Ama Anlayamam...!
Şu Sıralar Nefes Alıyor Yaşamıyorum...
Yaşıyorum Anlamıyorum...
Karışık Hallerde Çaresizliğin En En Doruk Noktasında Umudumu Ayakta Tutmaya Çalışıyorum...
Garip Bir Boşlukta Çiviliyim Günlerdir Gözbebeklerimden...
Yılların Yorgunluğu Var Üzerimde...
Uyumak İstiyorum Kafamı Yastıkların Altına Gömüp, Aylarca Hatta Yıllarca Uyumak İstiyorum...
Kalbim Ağır Geliyor Bedenime, Taşıyamıyorum...
Çok Defa Tövbe Ediyorum Onun Adını Yazan Kalemlere...
Olmuyor...!
İçim Öyle Dolu ki Onunla Dolup Taşıyor Kağıtlara...
Milyonlarca Kelime Harcıyorum Uğruna...
Bu Günlerde Takvimler Hangi Günü Düşüyor, Hangi Sevdaya Çizik Atıyor, Hangi Vuslata Gün Saydırıyor Bilmiyorum...
Yazının Kendisini Okuyan Gözlere Kavuşamadığı, Kelimelerin Bittiği, Kağıdın Kaleme, Kalemin Kağıda Küstüğü Yerdeyim...
Kaybedilmiş Günlerin Güncesini Tutmuyorum...
Yorgun ve Bezgin Yılların Rüzgarına Kapılmışım Sürüklenip Gidiyorum...
Ve Ben İlk Defa Bu Kadar Doluyum...
İlk Defa Kendimi Yazmak Zorunda Hissediyorum...
Cümleler Boğazıma Düğümleniyor...
Yazmak İstiyorum Ruhumun Derinliklerini...
Hüzünlerimi...
Acılarımı...
Çabalıyorum Ama Olmuyor, Yazamıyorum...
Kelimeler Parmaklarımın Uçlarında Esir Kalıyor...
Sıcak Bir Damla Gözlerimde Nedensiz Akıp Gidiyor Öylece...
Satırlar Çaresiz Suskularda...
Yazmalı mıydım Yoksa Yazmamalı mı?
Düşünmeli mi, Ağlamalı mı, Yoksa Kaçmak mı En Kolayı?
Yazmalıydım, Belki Sana Değil, Kendime Değil, Bize Değil Ama O En Saf En Temiz Duygularım İçin Son Bir Kez Daha Yazmalıyım...
Satırlarımı Kalbime Batıra Batıra, "Yazma!" Diyen Gururuma Vura Vura, Yazmalıyım...
Acıdan Kaçmak, Nefes Aldırmayan, Ağırlığını Göğsümden Çekmeyen, Her Gece Haykırarak İçinde Kaldığım Kabuslarımdan Kurtulmak İçin Yazmalıyım...
İçimi Harab Eden Ateşi Söndürmek İçin, Kendimi Ateşlerden Kurtarmak, Bakmaya Kıyamadığım Sevgim İçin Yazmalıyım...
Yazmak İstiyorum ve Her Kalem Darbesinde Islak Yüreğimle Konuşuyorum...!
Ayrılıklarla Savaşıyorum Ama Zamana ve Ölüme Yeniliyorum...!
İçime Ağlayarak Söndürmeye Çalışıyorum Yürek Yangınımı...
Hafifletir Belki Diyorum Ama Tuzlu Su Yakıyor Yaralarımı...
Ruhum Kayıp Tüm Bedenime Sarılıyorum...
Bütün Acılarım Akıyor Gözlerimden...
Bu Aşk'ın Son Hali...
Son Rengi Gökkuşağının...
Ne Zaman Siyaha Çalsa Gözlerimin Uçsuz Bucaksız Deryası, Vurgunları Hep Bana Düştü...
Şimdi, Hüznümün Ciğerlerimi Parçalayan Acısıyla Baş Başayım...
Sözlerim Donmuş Dudaklarımın Arasında...
Gözlerimde Yaş Var Yaşanamamışların Hatırına...
Kalbime Saplı Bir Kalem, Masamda Yarım Bırakılmış Bir Şiir Var...
Yetmiyor Bazen Kifayet Etmiyor, Yürekte Hissedilenler Dile Gelenler Gizleniyor Söylenemiyor...
Gözler Bakıyor Dil Susuyor...
Ne Sessiz Bakışlarım ve Ne de Boynumu Büktüren Suskunluklarım Yetmiyor Az Geliyor...!
Üstümde Geçen Yılların Yorgunluğu ve Yitik Suskun Kelimeler Var...
Keder Yağmurlarına Tutulmuş, Sessizlik Fırtınalarında Kaybolmuş Gitmiş Ruh'um, Savrulmuş Bilinmez Diyarlara...
Kendimi Bulamıyorum...
Biliyorum Sevmek Sevgili İçin Acı Çekmekti...
Biliyorum Sevmek Acılara da Alışmaktı...
Yokluktu...
Sevgiliden Uzakta Yaşamı Kabullenme(me)kti...
Ona İhtiyacım Vardı...
Hayatımın İçinde, Yanımda Olmasa da Var Olduğunu Bilmekti Benim İçin Önemli Olan...
Hayatta Tutmaya Çalışan Bir Canın Varlığıydı Onun Anlamı...
Hayatın Bana Seslenişiydi...
Öyle Bir Güçtü ki Seslenişi: "İyi Olmalısın" Dediğinde Dinerdi Acılarım...
Canımı Yakan En Dayanılmaz Ağrılarım Geçerdi...
Dinerdi Aniden Sebepsiz Akan Gözyaşlarım...
Aşktı O...
Mavisi Yüreğime Bulaştı...
Çünkü Anlık Değildi Benim Onu Sevişim...
Anlık Değildi Kelimelere Yüreğimle Dokunuşlarım...
Cümlelere Hayat Verişlerim...
Ben Kimseyi Onu Sevdiğim Gibi Sevmedim...
Sevemedim Kimseyi İçimdeki "O" Gibi...
Onsuz Kaldığım Günden Beri Hep Hüzünler Döküldü Kirpiklerimden...
Hep Onu Sevmek İstedim...
Yanımda Olmasa da Sevmeyi, Delicesine Sevmeyi İstedim...
Onu Sevmek İstedim Hiç Kimseyi Sevmediğim Gibi...
Onu Sevmek Ona Her Şeyimi Verebilmek, Birlikte Mutlu Olacağım "O" Olsun İstedim...
Aşk'ı Birlikte Paylaşmak, Onunla En Güzel Duyguları Tatmak İstedim...
Kavuşamayacak Olsak da Ruh'larımız Hiç Ayrılmasın İstedim...
Onu Sevmek, Yüreğimde Onu Bulmak, Hayatımda Sadece Onu Görmek, Her Gece Onunla Uyuyup, Gözlerimi Yeni Güne Onunla Açmak, Aldığım Her Nefesi Onunla Almak İstedim...
Ben Onu, Sadece Onu Sevmek İstedim...
Ve Şimdi Ondan Özür Diliyorum...!
Ona Deli Bir Yürekle Sevdiğim Ondan Gidemeyip Onda Kaldığım İçin, Onu Özlediğim ve Beklediğim ve Onu Ondan Çok Sevdiğim İçin Özür Diliyorum...!
İçimdeki O Mutluluk Oyunu Son Buldu Artık...
Yorgun ve Umutsuz İlerlerken Yolumda Her İlerleyişte Kaybettim Değerimi...
Kapanan Kapılar Ardına Yaslandı Hayallerim...
Her Darbede Azaldı, Paramparça Oldu Ümitlerim...
Ve Belki de Yok Olmaya Yüz Tuttu Hislerim...
Acıysa Öyle Bir Sarmış ki Bedenimi Hissedemez Oldum Hiçbir Şeyi...
Çıkış Kapılarıysa Kapandı Artık...
Belki de Şimdi Her Şey İçin Çok Geç...
Ben Vazgeçtim Kendimi Anlatmaktan Ya da Anlatamamaktan...
Şimdi Susmanın Şimdi Gitmenin Tam Sırası...!
İçimde Bir Yerler Hep Onu Özleyecek...
İçinde Bir Yerler Hep Bana Ağlayacak...
Hiç Kabuk Bağlamayacak Olan Yaram Canımı Hep Acıtacak...!
Onu Bilmem Ama Bundan Sonra ki Yaşamımda Ben Artık Hiç İyi Olamayacağım...!

Geldiğin Gibi Gittin...
Sensiz Nasıl Suskunsam, Şimdi Bir O Kadar Haykırıştayım...
Yürek Kalemimden Çıkan, Kaleme Aldığım Son Satırlar Bunlar...
Sessiz Sedasız Birkaç Satır Karalayacağım ve Gideceğim...
Şu Anda Dışarda Her Damlasına Aşık Olduğum Yağmur Yağıyor...
Sensiz, Damlaların Cama Vuruşunun Tadı Yok...
Sensiz Hiçbir Şeyin Tadı Yok...
Çoğalarak, Artarak Her Gün Daha Çok Severek Yaşıyorum Seni...
Sevgin Hiç Bitmiyor İçimde, Hiç Azalmıyor, Acıtıyor Sevdan Beni...
Biz Zoru Başarmıştık Seninle...
Şiirleri, Şarkıları ve Hatta Suskunlukları Buluşturmuştuk Birlikte...
Aşkı Aramıyordum Ben...
Sen ve Ben, Birbirimizi Aramıyorduk Ama Bulduk Birbirimizi...
Bulduktan Sonra Başladı Kendimizi Aramalarımız...
Yok Olmayı Düşünen Ben, Senin İçin Binlerce Yıl
Yaşamayı Göze Almıştım...
Seni Yürek Kalemin Ucunda, Sayfaların Tam Ortasında Bulmuştum...
Çırpınışlarım Yokluğuna İsyanım Belki...
Boşuna Uğraşıyorum Galiba Sevgimi Bile Haykıracak Bir "Sen" Yok Ne Karşımda Ne de Hayatımda...
Ve Sensizlik Sonsuzluğa Doğru Gitmeye Başladı Sonu Başından Belli Bir Yolda...
Biliyorum...
O Gün Seni İlk ve Son Görüşümdü...
O Gün Beni İlk ve Son Öpüşündü..
Ve Biliyorum O Gün Bizim, Sadece İkimizin Olan Her Şeye Veda İdi Gelişim...
Bu Veda Artık Sana...
İnan Sevgili Ben Bana Düşen Yazgısını, Acısını, Sancısını Yaşadım Bu Aşk'ın Her Dakikasında...
Seninle Yaşadığım Deli Mutluluğun Bedelini Ödedim Her Nefes Alışımda...
Şimdi Gözü Yaşlı Satırlarımda Büyütüyorum Keşkelerimi...
Harflerimin, Kelimelerimin, Cümlelerimin Ayağı Kayıyor Uçurumlarından...
Oysa Sen Durgun Bir Liman Sakinliğiydin Yüreğime...
Bir Gün Batımı Huzuru...
Uçsuz Bucaksız Bir Özgürlüktün Mavilerime...
Sevdim İşte Seni, Sevdim...
Ölümüne Sevdim...!
Bildiğin Gibi Değil;Tertemiz, İçten, Çocuk Saflığında Sevdim...
Gökkuşağı Misali Sevdim...
Senli Anlamlar Yükledim Sevda Şarkılarının Her
Sözcüğüne Her Hecesine...
Haykırışlara Dönüştüler İçimde Bir Yerlerde...
Senli Kelimelerim Çığlığa Dönüştüğünde Kaybolduğunda Yokluğunun Karanlığında Sen Duymadığında Bile Vazgeçmedim Sana Seslenmekten...
Düşlere Hayallere Sarılıp Günlerce Gecelerce Avundum Onlarla...
Sensizlikte de Sevmeyi Öğrendim Seni...
Hasretini de Sevdim Seninle Herşeyi Sevdiğim Gibi...
Sana Dair Sevdana Dair Ne Varsa Benimdi Onlar da...
Aslında Zordu Seni Yetecek Kadar Sevmek, Zordu Bunu Sana Hissettirmek…
Seni Sevdikçe Kırıldım Parça Parça, Yok Oldum Uğrunda...
Yaklaştım Sana Yüreğim Kanadı, Elini Tuttum Avuçlarım Acıdı, Gözlerine Baktım Gözlerim Ağladı, Dudaklarım Değdi Dudaklarına Ateşin Dudaklarımı Dağladı...
Umursamadım Acılarımı Senin Uğruna Düştüm Yollarına...
Senle Büyüttüm Yüreğimi, Seninle Büyüdü Yüreğimdeki Aşk Alfabesi...
Tam Kara Kışlara Yakalanmışken, Yüreğim Unutmuşken Baharı, Umutlara Darılmışken, Unutmuşken Umut Etmeyi...
Karanlıkları Aydınlık, Yalnızlıkları Arkadaş Edinmişken, Kapatmışken Ruhumu Her Şeye, Tam Kendimden Vazgeçmişken Girdin Dünyama...
Yalancı Rüyalar Sundun Ürkek Uykularıma...
Aldanmışlığı Arkamda Bırakmışken Döndürdün Yolundan Duygularımı...
Kıpırdattın Yüreğimi, Açtın Gönül Pencerelerini Sonuna Dek...
Sevdanın O En Çıkmaz Yollarına Saldın Düşlerimi...
Benimsemişken Boşluğu, Boşlukta Bütünleşmişken, Yıllarca Acılara Kucak Açmışken, Direnmişken, Yaşama Yeni Gelen Günle Aydınlattın Sabahlarımı...
Ve Bütün Bunlardan Sonra Acısına Vurulduğum Aşkı Bir Tokat Gibi Çarparak Suratıma, İmkansızlığı Zehir Gibi Akıtarak Ruhuma, Bıraktın Beni Yolun Tam Ortasında...
Sen Mevsimsiz Yapan Yağmurların Koynuna Girip Gittin, Gittin Ama Ben Senden Kalan Tek Şeyi; Adını Sol Göğsümde Canım Diye Taşımaya Devam Ettim...
Sen Bende Yaşayan Seni, Sen Hiç Bilmedin...
Akan Gözyaşlarımı Kendi Ellerimle Silip Titreyen Sesimle Adını Avazım Çıktığı Kadar Haykırdım Geceye, Duymadın...!
Gittiğin Günden Beri Uykusuz Gözlerime Sıcak Gülüşlerini Örtmedin...
Satır Aralarına Gözyaşlarımı Ekleyip Ben Sana Yanarken; Sen Geç Kalmışlığımı Vurdun Suratına...
Ben Sensizliğin Dikenlerini Dudaklarımda Kanatırken; Sen Suskunluğu Bana Reva Gördün...
Ben Yüreğimle Sana Kanarken Sen Hep Yalnızlığıma ve Sensizliğime Sustun...
Şimdi Yokluğun Tam Ortasında Yürüyorum Yalnızlığıma..
Attığım Her Adımda Sen Kanıyorsun...
Hiçbir Zaman Bilmeyeceksin Adının Her Harfine Binlerce Kez Öldüğümü ve Görmeyeceksin Dudaklarının Arasına Kefensiz Gömüldüğümü...
Ben Bu Yazımın Her Satırına Gözyaşlarımı Mühürlerken ,
Sen Kanayan Dudaklarınla Adımı Bir Kez Bile Anmayacaksın...
Ben Yalnızlığımda Yavaş Yavaş Ölürken,
Sen Yaşanmışlıkların Hatrına Nasıl Olduğumu Dahi Merak Etmeyeceksin...
Boş Ver Sen, Aldırma Gözyaşlarımla Yazdığım Bu Sitemlere...
Ben, Hiçbir Zaman Gözlerinde Siyah- Beyaz Hatıra Olmaktan Öteye Geçemedim...
Seni Anlatmak,Seni Yaşatmak Dizelerde, Nakış Gibi İşlemek Seni Satırlara Çok Güzeldi...
Neden, Niçin, Niye Diye Sorgulamadan İncitmeyerek, Kırmayarak ve Sana Kıyamayarak, Yokluğunda Ne Kadar Kanasa da Yüreğim Senden Vazgeçmeyerek, Düşlerimde Seni Büyüterek Sevmek Çok Güzeldi...
En Olmaz Yalanlarla Avutup Gönlümü Avuçlarına Dokunacağım Günü Düşleyerek, Yokluğuna Ağlayan Yüreğimi Gülüşünle Isıtarak, Okunan Her Şarkıda Senden Bir Parça Bularak, Kelimelerimi Gözyaşlarımla Islatıp Satırlara Dökerek, "Nerdesin Sevgili, Nerdesin" Diye Avazım Çıktığı Kadar Bağırarak Seni Sevmek Çok Güzeldi...
Haykırışlarım, Seni Sevmelerim, Yüreğimde ki Dinmeyen Ateş, İç Çekişlerim, Nefessiz Kalışlarım, Sıraya Giren Özlemlerim, Kalemimin Satırların Üzerinde Gezinişi, Her Satırına Gözyaşımın Düşüşü, Yüreğimin Sevginle Doluşu, Her Gün Damla Damla Yüreğimde Büyüyüşün, Yoksun Dememe Rağmen İnadına Çoğalışın Güzeldi...
Düşlerim, İçine Yerleştirdiğim Senli Benli Günlerim, Dudaklarımdaki Senli Benli Cümlelerim, Senin Yüreğine Bir Damla Düşeceğim Günü Umud Ederek Yaşayışlarım, Her Nefesimde Bunu Hissetmek, Gözyaşlarımla Süsleyip Seni Satırlara Düşürmek Çok Güzeldi...
Sana Artık Susmalar Biriktiriyorum...
Yazdıklarım, Konuştuklarım, Anlattıklarım, Ağladıklarım ve Sayıkladıklarımın Aksine Ağırlığımca Susmalar Biriktiriyorum Sana...
Gözün Gözüme Değdiği An Gözbebeğinden Çıkmak İçin Çırpınan, Orada Sıkışıp Kalmış Heyecandı Aşk...
Seninle Olduğumda, Hangi Zamandı Bilmiyorum;
Zaman, Mekan Senin Nefesinin Bana Ulaştığı Kadardı...
O An Bana Nasıl Bakıyorduysan Zaman Oydu...
Ve O An Gerçek Olabilecek Tek Şey Senin Sözlerin, Soluk Alıp Verişin, Sıcaklığının Hissedilmesiydi Benim Tenimde...
Senden Sonra Çok Şiir Yazdım, Sigarayı Daha Çok İçtim, Daha Çok Ağladım, Daha Çok Islandım, Daha Çok Azaldım...
Bitti Dedim, Gitti Dedim, Sevmedi Dedim, Sustum, Ama Durmadan Ağladım...
Dizine Yatacak Kimsem Yoktu, Yatmadım...
Yüzümü Sevecek Kimsem Yoktu, Sevdirmedim...
Özledim, Özledikçe Sigara Yaktım...
Sigara Yaktıkça Yaktım, Yandıkça Yandım...
Çok Özledim, Özlemek Ne Demekmiş Yeniden Öğrendim...
Artık Gelmeni Beklemiyorum,
Artık Du'a da Etmiyorum...
Hayallerim, Dileklerim Yok Artık...
Olmayan Varlığın Ortasında, Olmayan Yokluğu Çekiyorum...
Beklemek Çok Zor Sevgili, Hele Ölümü Beklemek...
Ve Biliyor musun Gözlerinde Bir Başkası Varken En İyi Yoldu Ölmek...
Benim İçin En Zor Ölüm'dü "Sana Ait Değilim" Diyerek Diri Diri Yüreğimi Toprağa Gömmek...
Unuttum Demiyorum, Unutacağım Diyemediğim Gibi...
O Kadar Büyük Bir Yalanı Dökemiyorum Sayfalara...
Çünkü Seni Sevmek; ''Ben''i Kaybetmek Sen Olmadan Kendimi Eksik Hissetmek, Nefes Alamamak, Var Olamamak Demekmiş...
Seni Sevmek; Benliğimi Kaybetmek, Seninle Olabilmek İçin Kendimden Çıkmak Başka Birisi Olmak Demekmiş...
Seni Sevmek; Kurak İklimlerde Toprak Misali Yağmuru Beklemekmiş...
Seni Sevmek; Bir Bakışına Ölsem de Hiç Ölmemek, Ölümsüzlüğü Düşlemekmiş...
Seni Sevmek;Göz Kırpmadan Saplanıp Ufka Tereddütsüz Bir İnançla İmkansızı Beklemekmiş...
Seni Sevmek; Acı Demekmiş...
Bunları Yazarken Bile Acı Çekmek Ağlamaya Alışmak Demekmiş...
Seni Sevmek Ölüm Kadar Gerçekmiş...
Ben Seni Tenin Bedenin İçin Sevmedim, Gökkuşağını Andıran Yüreğini Sevdim...
Seni Sevmek; Bir Heves Değildi, Ayak Üstü Sevda Değildi, Ben Seni "Sen Olduğun" İçin Sevdim...
İmkansızlığına Rağmen Seni Özlemeyi, Seni Beklemeyi, Seni Hayal Etmeyi Sevdim...
Kısacası; Ben Senin Yüreğindeki Hayatı, Gözlerinde ki Duruluğu Sevdim...
Seni İçimin En Derinlerine Hapsetmişim Ben, Bu Yüzden Zor Seni Unutmam, Kalbimden Söküp Atmam...
Bunu Çokta İstemiyorum Galiba...
Her Gün Yeniden Doğuruyorum Sevgimi Senin İçin, Her Gün Yeni Bir Sevgiymişcesine Seviyorum, Yaşıyorum Seni...
Mutlu Ediyor Beni Böyle Sevmek Seni...
Ve Bilmiyorum Bu Nereye Kadar Sürecek...
Seni Sevmek, Seni Ölesiye Sevmek Güzel Ama Vuslat Yok Bu Sevdada...
Hep Özlemek, Hep Beklemek Var...
Yolunu Şaşırmış Birinin Yolunu Bulmasını Beklemek Gibi Bir Şey Bu...
Biliyorum, Nereye Gidersen Git Asla Benden Uzakta Olmayacaksın...
Hiçbir Mesafe Seni Benden Ayrı Tutamayacak...
Sen Kalbimde Olduğun Sürece Bu Gözler Başkası İçin Ağlamayacak...
Yaşattığın Her An İçin Minnettarım Sevgine...
Seni Severek Gidiyorum Uzaklara Yüreğimdeki Sen’le Sessizce...!
Artık Kimseyi İstemiyorum Hayatımda...!
Korktuğumdan Değil...
Ben Onda Kalsın İstiyorum Yüreğim...
Onda Kalsın Kurduğum Tüm Hayallerim...
Olmasa da ve Bundan Sonra Olmayacak Olsa da Ona Özel Kalsın İstiyorum Düşlerim...
Ellerini Tuttuğum Gibi Kalsın Ellerim...
Ona Baktığım Gibi Kalsın Gözlerim...
Onda Kalsın Aşk'a Dair Tüm Yaşanmışlığım...!

Evet, Dediğim Gibi Yazının Kendisini Okuyan Gözlere Kavuşamadığı; Kelimelerin Bittiği; Kağıdın Kaleme, Kalemin Kağıda Küstüğü Yerdeyim İşte Sonunda...!
Söylenecek Tüm Sözlerimin Hepsini Yuttum...
Paylaşılacak Ne Kadar Acım Varsa İçime Gömdüm...
Ve Aşk Adına Attığım Tüm Adımlarımı Geriye Saydım...
Şimdi Üç-Beş Arşın Kefenden İbaret Tek İhtiyacım...!
Şimdi Sen Söyle...!
Ölüm Çok Soğuk mudur Sevgili...!?