Ve düştüğün yerden kalkacaksın yavaş yavaş,

üstünü başını silkeleyeceksin,

Kekeme hayatının kırık cümlelerini birer birer toplayacaksın,

Kafanı içine soktuğun o kum tepesinden çıkarıp,

sağa sola bakacaksın,

Derin bir nefes alıp kaldığın yerden devam edeceksin,

Elinden gelenin en iyisini yapacaksın,

Bütün kayıplarını,

İç yanmalarını,

Üzüntülerini,

Üzmelerini,

Ağlamalarını bir çuvala yükleyip yanında taşıyacaksın.

İçinden çıktığın enkazda dağılmış bir sürü parçan kalacak,

onları seni dağıtanlara bırakacaksın.

Bir kez daha elinden gelenin en iyisini yapacaksın,

Yapamadıkların elinden gelmeyenler olacak.
portakal mavisinde geçerken zaman,
hep bir şey boğazına oturacak,nefesini kesecek,

Ve adına yaşamak diyeceksin………