Sözler tıkanıyor;

Bir sokak çocuğu yalnızlığı doluyor gözlerime.

Acılarımı örtmeye çalıştığım kahkahalarım yok artık.

Şimdi kaç mevsimlik aşk kaldı avucumda?

Kaç yaprak düşer yüreğime..

Kaç kuş uçar kanatlarını çırparak

Kaç şiir anlatır seni ?

Kaç yağmur arındırır bizleri acılarımızdan ?

Kaç ayak yürür yokluğuna ?

kaç kuş uçar kanatlarını çırparak?

Kaç yağmur arındırır bizi acılarımızdan?





Sensiz boşalan gözyaşlarının birikmişliği oldum

Yalnızlığın notası eksik kalmış bir türkünün öyküsüdür artık







Sokak aralarında kayboldu gençliğim,



Alanlar aldıklarını yerine koymadı…



Sensiz geçen iki gecem sensizliğim kadar koymadı



Kimleri yedi bu yürek kimleri yedide;



BİR SANA DOYMADI…



Sen gideli, umurumda değil artık;



Ne hükümler….



Ne yargılar…



Ne infazlar..



Bir yanda SEVDAM bir yanda OLMAZLAR’ım…