Sürekli karşımızdakini sorgulayıp kendimize toz kondurmuyoruz.Sürekli birilerine sitemde bulunuyoruz.Özellikle beklenti için de olduğumuz insanlara sürekli kızgınız.Bize olan ilgilerini yada ilgisizliklerini sorgulayıp duruyoruz.Acaba biz bir başkası için aynı kişi olmuş olabilir miyiz?Bunu hiç düşündünüz mü?İnsanlar sürekli başkalarını sorgulamak yerine,acaba ben bir başkasına nasıl davranıyorum diye düşünüp kendini sorgulamalı.
Ya her zaman aralık bırakmalı gönül kapısını yada ardına kadar açık.
Kimse kapalı kapılar ardında kalmayı istemez.
Ya olduğu gibi kabullenmeli olanı,
yada aynı kusursuzlukta olmalı insan.
Belki böylece dünya da birşeyler düzelebilir.

K.Gülşah