Sevgili Kalbim

Sana anlatmak istediğim çok şey var.Biz seninle neler atlattık,ne zor sınavlardan geçtik.Ne fırtınalar gördük ve ne kadar güzel bir 30 yıl geçirdik birlikte.Sen bana Allah’ın verdiği en güzel emanetsin.

Biliyorum sana çok iyi bakamadım.Tecrübesizliğimle gözlerime de aynı hatayı yaptım.Çok ağladım ve seni çok acıttım.Bazıları yerindeydi ama bazıları gerçekten çok gereksizdi.
O zamanlar hep dışarıya bakıyordum.Kim hakkım da ne düşünüyor?Kim benimle ne kadar ilgileniyor?Kim beni ne şekil de eleştirdi?Beni kim neden terketti?
Eskiden bunları çok fazla dinliyordum,bu yüzden ne çok huzursuz günler ve geceler geçirdiğini en iyi ben bilirim.Çoğu zaman işaretleri göremedim,bile bile hataların üzerine gittim hata olduklarını bilmeden.Ama artık büyüdüm kalbim.Ben gerçekten büyüdüm.Artık ayrılıklar o kadar da fazla incitmiyor canımı.Alışkanlıklar bağımlılık yapmıyor ben de…Ne zaman alıştığım bir şey nedenini bilmediğim şekil de hayatımdan çıkıp gitse,biraz üzülsem bile yeniden toparlıyorum kendimi çok vakit kaybetmeden.Ara da hüzünler iyi geliyor sana biliyorum.Böylece mutlu anlarından daha çok keyif alıyorsun.Gelecek kaygısını da unuttum gitti,Tabi ki herşeyi boşvermedim ama en azından maddesel telaşelerimden kurtuldum.En büyük yüklerinden biri de buydu biliyorum.Peki şimdi nasıl hissediyorsun daha hafif mi?Ben büyüdükçe hayatın bazı acı gerçeklerini öğrendim.Bazılarını izledim,bazılarını ise bizzat tattım.Biliyorum sen de benim gibi duyarsız kalamazsın çevren de olanlara.Yaşadıklarıma alışmak ve kabullenmek çok zor oldu.Herşeyin çocukluğumda ki kadar masum olacağını sanıyordum.Affet çuvalladım.Terkedildik,kandırıldık ve incitildik biliyorum çoğu benim hatamdı.Kontrolsüz

sevgilerim,çabuk aldanışlarım ve sevgi ihtiyacımın kurbanı yapmıştım kendimi.Hep sevilme ihtiyacı duymaktan seni sevmeyi unutmuştum.
Ama güzel günlerimiz de geçti.Anne kucağın da seninle beraber hissettiklerimiz hala bilinçaltımız da bir yerler de.Birlikte aşk’ı yaşadık ve içimiz de kıpır kıpır bunu hissettik.Samimi dostların kucaklaşmalarına maruz kaldık ve onların kalp atışlarını dinledik.Dargınlıklara hiç gelemedik,hemen de alınırdı gönlümüz değil mi ikimizin de?
Biliyorum seni çok incittim.Üstelik öyle hassastın ki…Olanlar için üzgünüm demeyeceğim kalbim.Eğer üzgünüm dersem yine kendimi ve seni inciteceğimi biliyorum.Geçmişi tekrar düşünmeye başlayacağız ve korkular yine sarmalıyacak bizi.Artık üzülmemem gerektiğini biliyorum.Herşeye rağmen bugün seni bu kadar iyi koruyabiliyorsam,bu yaşadıklarımın bana kattıklarından olduğunu biliyor bu kız.Seninle uzun ve çetrefilli yıllar geçirdik.Şimdiye kadar herşey çok iyi gitti diyemeyiz.Böyle de olmalıydı zaten.Senin için Çok iyi beslendiğim de söylenemez…
Ama artık değiştim! Artık seni daha çok dinliyorum.Sana bakıyorum ve kendimi buluyorum.Çok güzelsin kalbim hala aydınlıksın hala kararmamışsın.Hala yaşamın renkleri için de ve sen gerçekten gözkamaştırıyorsun.Aklımla olan savaşların da azaldı.Biliyorsun bazen o da haklı olabiliyor.Sen temizliği seversin bilirim.En büyük şartın vicdan temizliğidir.Çok şükür aklımız da bizimle hem fikir.Sen temiz kalmayı hep bildin.Teşekkürler kalbim.

Sevgili Kalbim;yaşanılan yılları acısıyla tatlısıyla paylaştık.En zor anlarım da bile sen hep attın.Bazen hızlandın,bazen yavaşladın.En mutsuz anlarım da bile sen bana çok önemli bir mesaj verdin.Atışlarınla beni yaşama ittin.Her çarpışın da bana umudu fısıldadın.Yaşam varsa Umut var,Umut varsa yaşam var…Sevgili kalbim şimdi sana dokunuyorum ve seni dinliyorum.Sen de beni iyi dinle!Bu yolda sonuna kadar beraberiz.Bazen üzüleceğiz,bazen kırılacağız.Ama bundan böyle daha farkındalıkla yaşayacağız.Daha sakin,daha huzurlu ve daha acısız bir yaşam vaad ediyorum ikimize de.Güzel günler bizi bekliyor.
İyi ki varsın,
iyi ki sol yanımdasın…