Niye içim acıyor ?

Yolunda gitmeyen bişeyler var, bişeyler dönüyor benim dışımda, hissediyorum ama kelimelere dökemiyorum. Kelimelere döksem herşey meşruluk kazanacak ve bitecekmiş gibi küçük bir oyun da olsa.
Bir konuşsam herşeyi bilebilecekmiş gibi, anladığım herşeyi dile getirebilecekmiş gibi, yalvaracakmışım gibi: " lütfen bana yalan söylemeyin, kendi kendime zaten yalan söyleyebiliyorum bir de sizin yalanlarınıza ihtiyacım yok"

Bir konuşabilsem çok şey söyleyeceğim ama konuşamıyorum.
Uyuyorum sadece uyuyorum, kendimi en güvende hissettiğim yer olduğu için. Herşeyden emin olduğum tek yer orası olduğu için.