Ateş filizi gözlerin düşüyor aklıma
Bağrım yangın harmanlar zamanı
Her d e m
Sönmüyor f e l e ğ i m

Dicle gibi uzun saçların giriyor koynuma
Terliyor acılarım
Akıyor be derman

Dağ gibi küsmüş ağrı gidiyor içimden de
Nurun hakk-i için taşmıyor sabrım
O ince ellerin tutuyor beni

Toroslar da kırmızı sengal çiçekleri açıyor
Bütün uçurumlar sessiz
Dehak Nergis kokulu nemrut topluyor
Zulüm kokuyor her yer
Utanmıyor ya dünya
İnsanlık
İşte o zaman
Kızarıyor ateş de ö f k e

Onca çektiğimiz bir sümbül n a z değil mi
O da yarin yanağından gayri ince
Ve temiz
Ruhun gibi


Ateş filizi gözlerin düşüyor aklıma
Bağrım yangın harmanlar zamanı