Konu: Meral Meri/ Kısa Kent Şiirleri

Uyumak ve uyumak istiyorum
Ta ki tüm ölüler uyanana dek
Çünkü yaşayanların hepsi olmak kadar daha zor iş yoktur.
Ki seni gelip var saysınlar!..

Kim bilir belki o zaman zambaklarımız ezilmezdi

Savaşan adamların ayakları altında!..



Meral Meri

BİR AVUÇ KÜL

Çaresizce değil,
Çokca çarelerle çıkıyorum karşınıza,
En umutsuz anlarınızı,
İstila edilen yalnızlığınızı,
Acılarınızı,
Korkularınızı,
Avuç içime doldurup öğütüyorum.
Bir fabrika işçisinin alın teriyle kavrup;
Sonsuz muhteşemliğinize dönüp,
Yakıyorum tüm acılarınızı.
Onlar sonra birer kül oluveriyor,
Bende umutsuzluklarınızın,
Acılarınızın üzerine atıyorumki,
Uçup gitsinler sizden,
Benim yirmi birinci yüzyılımdan.
Sizlerde göreceksiniz ki:
Umutsuzluk dize gelecek,
Ve yeşererek doğacak yeniden avuçlarınızda,
Birer gübre gibi büyütecek her bir kül acısı umudu,
Ve umudu göreceksiniz ki:
Hiç bir zindan da barındıramayacaklar!..
Ve umut böyle kapıları çalacak;
Aç bir kedinin miyavlamasında,
Aç bir köpeğin havlayışında,
Aç bir insan sesinde birleşerek zincir gibi
İşte yenilmedik biz!
Ses aynı ses,
Ama daha bir kalabalık daha bir güçlü.
Uğultuyla katledilen asırların ardından;
Avazımız çıktığınca çığlıklar toplanacak bu meydanlarda!
Tatlı gürültüler kopacak,
Gözyaşları şerbetimiz olacak,
Birileri yanarken birileri diri kalmayacak!
Çünkü eşitlik böyledir;
Çünkü küller yanmaz,
Çünkü o güzel bir bahara benzer...

Meral Meri

Cebimde bumburuşuk
ama gösterişli bir şiir var
Başlık : KARA GÜNE VEDA

Veda sana ey kara gün!
Üzerimize giydiğimiz yeter artık seni!
Sen sefil ve ezik bir devekuşusun;
Sok gaganı ve kafanı toprağa
Senle buluşsun.
*
Biz geldik biz,
Uyan yağan yağmur!
Aç perdelerini ey güneş!
Sana en sevdiğim şiirimi okuyacağım, dinle;
*
Karanlığı çekip aldım yüzünden
Kalbine binlerce şans diliyorum
Güç senin iliklediğin bir düğme
At çapanı sen denize
Veda et sen kara güne...

Meral Meri

BİR ŞEHRİN İKİ UCU

Koskoca bir şehir
Okadar büyük ki:
Ben içinde noktadan ibaretim yalnızca.
Hüzünlü bir baharı görmüşüm kendimde,
Bir ucunda mutluluk,şans,olumluluk abideleri dikiliyor;
Bir ucunda da alabildiğine tiksinti,gözyaşı,şanssızlık abideleri dikiliyor.
Ağaç olsak kök salardık belki,
Ama ağaç değildik sana,
İmkansızlık içinde parlak bir yıldızın kaymaya mecburi kısmıydık...
Neden?
Çünkü; birileri iyi yaşamalı şehrin bir ucunda;
Birileri kötü ölmeli şehrin öbür ucunda...
Oyüzden iyi ve kötü ayrılmaz birbirinden,
Yüzleri gibi sırtlarınıda dönüktür kendiliğinden,
Ama hiç bir zamanda yanyana gelmez bir cennet ve cehennemdir...

Meral Meri

"Dün gece rüyamda evlenmiştim birde dünya tatlısı kızım olmuştu, nitekim gene şu geçim sıkıntısı mıh gibi rüyamızdaydı.

Ne çıkar, rüyada evli ve bir kızım olmuştu.

İşim özü şuydu:

"Aile oluş hissi içimi ısıtmıştı."



__ Méral Meri

AYDINLANMA YOLU

Benim yüzüm fasihtir,
sanmaki karanlığa meyleder
Biliriz biz bu tecvidi
siz siz olun ki;
ayrılmayınız
aydın dilden.
Bir ibda olsun ki;
çiz yolu ve yüzü ve yürü!
mütalaa etki;
aydınlansın zihnin kördüğümü.
Göz ile görki gönlü,
oku yaver bu lisan pek tatlı
pek yaraşır yaş dala.
Et kendine intibah yolu,
ihya eyle sen

ÇİZGİ

"Bu yüzümüzdeki çizgiler birer dizeye benziyor sanki,
her bir dize bizi bir yolculuğa çıkarıyor;
ve bazen karanlık oluyor her yer ,bazende aydınlık..."

___ Meral Meri