gittin...


Gittin...çok uzaklara...ilk defa değil bu ayrilik..hep ben giderdim.ama ilk kez giden sen oldun...çok zormuş ağlayamamak...hiçkiriklar boğazinda düğüm düğümken gülümsemeye çalişmak...çok zormuş evdeki eşyalarina bakip eve sinen kokuna sarilmak...şimdi bir yangin yeri var yürek cehennemimde.döndüğünde bayram yeri olacak...allahima şükürler olsun ki ;annem uzakta olsa da ,yokluğunda omuzunda ağlayabileceğim bir kizim var.hiçkiriklarim minik gözlerinden akan yaşlarina karişti kuşumun.anne ağlama sen olmasaydin ben çok üzülürdüm deyip elinde mendille teselli etti beni.çabuk gel baba.çok bekletme bizi diye diye arkandan seslendi sana.allaha emanet ol.yolun açik olsun.