Dört tane kelebek bir gün bir ates görmüsler. Bunun nasil bir sey oldugunu ögrenmek istemisler. Birinci kelebek atese biraz yaklasmis ve üzerinin aydinlandigini görmüs. Arkadaslarinin yanina gelmis ve:
–Bu ates aydinlatici bir sey!, demis.
Ikinci kelebek bununla yetinmeyerek daha fazla sey ögrenmek istemis. Biraz daha yaklasmis ve isindigini hissetmis; Demis ki:
–Ayni zamanda bu ates isitici bir sey!
Üçüncü kelebek bununla da yetinmemis, Biraz daha biraz daha yaklasmis. Bir anda atesin kanatlarini yaladigini hissetmis ve yanmis kanatlariyla geri dönmüs; Söyle demis:
–Ve bu ates yakici bir sey!
Sonuncu kelebek daha da çok sey ögrenmek istiyormus. Biraz yaklasmis, aydinlandigini görmüs. Biraz yaklasmis, isindigini hissetmis. Biraz daha yaklasmis, ates kanatlarini kavurmus.
Ve biraz daha yaklastiktan sonra tamamen yanan kelebek “poff !” diye ortadan kayboluvermis…
Atesin gerçekten ne oldugunu belki bir tek o ögrenmis ama geri dönüp söyleyememis.
Çünkü o kaybolmus ates içinde ve bir seyi, ancak içinde kaybolan bilebilirmis..