Bazen diyorum ki
koşsam hiç durmadan nefesim yetse de denizin dibinde oturup kumdan kale yapsam
deniz kızı olmak istiyorum desem geçerken bana uğrayan bir dalgaya hem güzel hem de deniz ...
ya da bulutlu bir gece herkes soğuğun siyahını izlerken ben bulutların üzerinde kahvemi içip yıldızlara sorsam nasıl sıkılmadan her gece orada öylece duruyorsunuz diye
bazen kalbim olmasa diyorum ya da kalp böyle bize anlattıkları kadarla kalsa ...birini sevmek ondan vazgeçmek bizim irademizde olsa ...düştüğünde ellerin dizlerin acırken kanarken kalbinin acısını geçse de unutsan ....anlamıyorsunuz dimi ...işte ben de sizi bu kadar anlamıyorum ...
küçük bir taşa takılıp düşüyorsan orada dur sakın gitme...
nereye gidiyorsan
geri dön evine
kapat gözlerini ve hayal kur ... düşünsene gitmişssin ..
bekleyin ...
ben gibi olmayın ..
izin vermeyin gururunuz kırılmasına ... çünkü herkesi affedersiniz bir gün ama kendinizi asla ....
çok kızıyorum kendime hem de çok ...
öyle değer veriyorum ki ..
değiştiremiyorum kendimi ...
olsa keşke öyle bir şansım
ölmüş bir kelebeğe bile anlam yükleyebilecek kadar değer veriyorum
babam öyle bir sev demiş sanki
sanki demiş ki ömür dediğin küçük bir şey ...
sev mutlu ol ve öl
hatta derdim hep babama ya neden okuyoruz ki ben okula giderken mutlu değilim mutlu olduğum bir şeyler yapsam ...ne yapsan mesela demişti ...
resim yapabilirim mesela olmaz mı demiştim
evin içinde mutlu olmazdım sanki boğuluyor gibi olurdum hep çatıya çıkardım ...
küçükken pencerelerden daha kolay geçerdim sanki kapı gibi gelirlerdi
nefes alamazdım kapalı alanlarda çok fazla oturamazdım aynı yerde ...
balkona çadır kurardım orada uyur kalırdım
hep bir yerlere giderdim haber vermeden ...
hep beni aramak zorunda kalırlardı
şimdi yine aynı şeyi yapıyorum nefes almak için
çatıya çıkıp oturup ayaklarımın altına alıyorum evleri sokakları kedileri köpekleri insanları
evlerden daha büyük oluyorum ve uzaktaki sokak lambalarının ışıklarının geceleri ne kadar güzel oluğunu izliyorum ...
sol elimdeki yara geçti
sağ elim hala acıyor
dizimdeki yaraya bakmak bile istemiyorum
yarın sabaha geçicek belki ama ben neden olduklarını unutamicam ...izi kalsın istiyorum ilk defa
baktıkça hatırlatsın diye ....