Bir Sevdaydı Burada Yaşanan, Ak Sayfalara Yazılan...
Rengi Olmayan, Tadı Pek Anlaşılamayan, Acısı Biraz Fazla Kaçmış Bir Sevda...
Kıymeti Bilinmeyen, Değeri Görülmeyen Bir Sevda...
Bir "Sen"e Tutulmuş, Bir "Ben"in Hikayesiydi Burada Yazılanlar...
"Biz" Olamayanlara, Olamamışlara Adanmış Bir Sevda...
Ne Kara Ne Ak, Ne Karşılıklı Ne Karşılıksız, Öylesine Bir Sevda...
Anlatılamayanların Gölgesinde Ölüme Mahkum Edilmiş Bir Sevdanın Hikayesiydi Yazılanlar...
Anlatılmak İstemeyenlerin Ördüğü Duvarların Arasına Hapis, Özgürlüğünü Bekleyen Bir Sevda...
Bir Sevdaydı Bu, Boş Bir Sayfa Gibi Bir Ömre Yazılmayı Bekleyen...
Yazdıkça Bitmeyen; Ya da Bittikçe Daha Çok Yazılan...
Acıdıkça Kanayan Bir Masaldı Bir Ömre Susuşlar Dağıtan...
Ben Ona Harf Harf Çoğalırken O Hep Susardı, O Sustukça Ben Kırık Kelimelere, Sonu Olmayan Cümlelere Başlardım...
Yazdıkça Acırdı Bende, Acıdıkça Daha Çok Yazardım Onu…
Haykırışlar Biriktirirdim, Her Kelimede Ona Düşerdim...
O Sustukça Kalemim Ona Çoğalır, Ona Ağlar ve Onda Can Yitiği Olurdu...
Yürek Mürekkebim Tükendikçe Acırdı İçim...
Hüzünlere Sarılıp Ona Ağlardım, Ona Yazardım, Yazdıkça Daha Çok Kanardım...
Ne Vakit Onu Düşünsem, Odama Düşerdi Ilık Nefesi...
Ayazların Ortasında Tenim Üşüse Yüreğinin Sıcaklığına Sığınırdım...
Ne Zaman Gözlerimi Kapatsam Geceye, Dudaklarından Yüreğine Yuvarlanırdım...
Ilık Nefesimle Gözlerinde ki Saklı Cenneti Solurdum...
Her Soluğunda Ben Ay'sız Geceye Sevda Yıldızlarını Dizierdim...
Şehrimin Islak Toprak Kokusunda Sevdasını Solurken Satırlara Düşerdi Kelimelerim...
Çünkü Ben Onun Sevdasının Huzuruyla Yaşardım...

Onu Yazmaya Sayfalar Yetmeyecekti Biliyordum, Çünkü O Yaz Yaz Tükenmiyordu...
O Her Harfte Kelimelerce O Olurken, Ben İmlası Bozuk Bir Düş Oluyordum...
Şimdi Gözbebeklerimden Yağan Bir Yağmurla Islanıyor Sayfalar, Alıp Götürüyor Tüm Harflerimi ve Ben Noktasını Kaybetmiş, Son Sözü Yitirilmiş Bir Yazı Oluyorum, Sayfa Sayfa Ona Düşüyorum…
Soluyorum, Okunmuyorum...!