Sevgine teslim olmak çok zor olmuştu.
Ürkek ve tedirgindim ilk günlerde...
İlk günlerde bile , bitecekse bir gün çok zor olacak diye...
Çok direnmiştim , ama yenildim...
Büyük olduğunu sandığım sevgin karşısında.
Sadece ben olmalıydım demiştim sana...
Sende söz vermiştin bana...
Ama sadece ben oldum yıkılan , yara alan.
Düşünüyorumda benimki aslında bile bile ladesti.
Sonunu görebildiğim , sonu olmayan bir yola girmekti aslında benimkisi.
Bir veda konuşmasını bile çok görmüştün bana.
Bence sessiz bir vedaydı seninkisi...
Sessiz olduğu için içimde bitmeyen bir umut...
Unut beni olmuyor desen daha kolay olurdu belkide.
Beklemek o kadar zor ki bu durumda.
Bu sessiz gidiş , o umudun bir köşede yaşamasına neden oluyor.
Sen bunu farketmesende...
Ben sana en başta söylemiştim aslında olmayacağını.
Dostluğunu kaybetmek istemediğimi , ama direnemedim.
Ben şu anda iki kişiyi kaybettim aslında.
Hem en iyi dostumu , hemde sevgilimi...
Şimdi iki acıyı aynı anda yaşıyorum bu yüzden