Ben masal gibiydim.
bir vardım,bir yoktum.
çünkü;
ben çocuktum,
büyükler beni görmek isterlerse,
var olurdum,
görmek istemezlerse,
yok..
ama yanılıyorlardı;
ben hep vardım,
en çokta,
beni yok sandıkları zamanlarda,
vardım..
hepsi birbirlerini,
birbirlerine
göründükleri kadar,
tanıyor, biliyorlardı..
oysa;
benim yanımda bütün maskeleri düşüyordu…
çünkü;
ben çocuktum.. yoktum.
aslında;
onları en gerçek halleriyle çizdim,
aklımın defterine…
ben büyüdükçe;
onlar masal oldu içimde..