İnsan neden olduğundan farklı ya da başka biriymiş gibi görünmek ister? Karşısındaki kendini olduğundan farklı görsün, farklı düşünsün... Neden ki? Böyle bir şeye ne gerek var ki? Olduğun gibi her halinle doğal, zıtlıklarınla çelişkilerini kabul ederek yola devam etmek varken... Nedendir bu kendinden başka biri olma isteği? Nedir insanı bu duruma getiren? Ve de nedir bunun sebebi? Hayatın içindeki sessiz çığlıklar, insanların olduğundan farklı görünme çabaları, kendine benzer birini bulayım derken aslında kendilerini bile bulamamış olmaları... Yaşamın gerçeklerini sanal ortamda eritme yoluna giderken aslında kendi ruhlarını dönüştürdükleri yalnızlık ve yalan buzulları başta olmak üzere çözemedikleri hayata dair birçok gerçek... Öyle incelikle işlenmiş ki... Ne mi işlenen? Yaşamın gerçekleri. Yaşam hiçbir evresinde kucak açmıyor, koca şehrin ortasında tek kişilik hücrelerinde yaşamak zorunda bırakılanlara. Bu tek kişilik hücrelerde tek yol, kendilerine benzer birilerini bulmaktır. ama 'kendilerine benzer birileri' de yoktur aslında. Çünkü o ortamda kendileri bile kendilerine benzememekte. O halde gerçeği sanalın içinde eritmek ve de yeniden şekillendirmek... Hiçliğin kıyısında dolananların, var olma ve hayatlarını yeniden yazma çabaları... "Orada kimse yok mu?" "Dünyada beni özleyen, sesimi duymak isteyen tek bir canlı bile yok...!" Ne yürekler yırtan bir haykırıştır bu? Hayatta yaşamak zorunda kaldığımız bazı durumlar, çaresiz kalındığında zorunlu olarak yapılan fedakarlıklar... Ama yaprakları dökülen değil,çiçek açan olmalıyız...!