Bir aşk ağrısı sol yanımın felci
Sağımda hazır kıta azrail tokatı
Yarin uzak nefesi ise tuzdan bir yelpaze
Dikilmeye hazır bir kefen gibi malubum tabutlara
Gözlerim kapalı sözlerim asi bi çocuk gibi küsü verdi İstanbula

Elimde kafiye öksüren kalemimle avuturmuyum gönlümün bebeğini
Söyle şimdi hangi biberon susturacak ağlayan bu veledi
Onca kalem geldi geçti satırlardan mutluluğu anlatmadı hiçbiri
Küflü kalbim zeybek ustası sigaram yandığında
Pür neşe oluyor tüm sevdiklerim gözlerim yaşlandığında
Bir kadeh daha diyemicem usta kaldıramazlar beni bu saatte buzkesen morga
Seni yazmak bu kağıda en sevdiğim şey
Şekerim düşmez elimden sanki yedi sekiz yaşlarındayım
Başlarım geldiğimiz seviştiğimiz yerLerden tüh..
Yine bahsedeceğiz ölüp ölüp dirilmekten
Yazmaktan alamıyorum kendimi birden zapdetti bir kelam ordusu kalemime
Ne kötülük ettim ben bir aşk refizesiyim sevdiklerimin qözünde
Kaderimde namert benim hiç bir zaman durmadı sözünde
Yeter göz bebeğimden dökülen kanlar her gece bir ünite
Yalancının mumunu geçti eriyip giden düşlerim yar senin sayende
Gölgene bak şaircan orda
Güneşler senin olsun günahlar benim koynumda