Dışarısı soğuk üşüyen bir mayıs
Dışarıda ölen insan ve biz hiç yokuz
Yoktuk ve biz hiç yokuz
Hiç bir şiire uymayacak kadarda boşuz
Fallar boş ve bakan adam yalancı
Dönmez geri hayat sen en adi çıkarcı
Şair degilim kelimelerim zararsız
İntihara akan bir deniz dalgalar insafsız
Şu saatte tırmalar mantığı sabrın sancısı
Yalnızlık tatsız yada oldugundan acı
Yağmur buluta baglandı bulut yağmuru bıraktı
Öyle güzel bir hikaye nasıl kötü olur
Ölüyormuşum , senin gülmek zamanın
Senin kolay , senin gölgen en mecazi beyazın
Bedenin tecrit gençliginden yaşın sınırsız
Geceler öpmüş dudaklarından ikimizde yalnız
Ama gece eksilir ben bilirim zamanı
Yinede eksilmez yüzüne duyduğum susuzluk
Hadi gel korkusuz , sorgusuz gözlerinle aş yolları
Yüzümde gölgenen bayat hüzün bu kez farklı
Sen kaçtın içindeki çocuklugu alıp
Bırak artık paslı hançerlerle parçalamayı uykumu
Diyelim ki şu an uzaklıgın ihanetini sınıyorsun
Sesin başka nefeslere karışıpta dursun .