Konu: Aşk

Herkesin içinde sabırlı bir tohum gibi kendi kozasında saklı duran bir aşk yatar, bir gün bir güneş parlar, bir yağmur düşer ve tohumun çatlayıp çiçekler açtığını, ruhumuzun rengarenk bir ağaç gibi rüzgarlarla dans ettigini görürsünüz.
Sonra(…)
O rüzgarlarla dans eden çiçekler, bazen manasız kaprislerle, yanlış anlamalarla, hoyrat fırtınalarla örselenip, yeniden insan ruhuna dökülür ve bu kez acının tohumları olur aşkın çiçekleri. Zakkum yeşili çiçekler halinde büyüyüp, içinizi yakıp kavurur.
Aşka lanet eder, unutmaya çalışır, acıyı öldürebilmek için aşkıda öldürmeye uğraşırsınız. Ve “unuttukça bir şeyler eksilir” sizden. Acıdan kurtulabilmek için eksilmeye bile razı gelirsiniz(…)
Zamanla, hayatın geniş bir bahçe olduğunu, yalnızca sevincin ya da yalnızca acının çiçeklerini değil, kaçınılmaz olarak hepsini birden içinde barındırdığını, çiçeklerin bir kısmından vazgeçmenin bahçenin bütününden vazgeçmek olduğunu anlar, bahçeyi bütünüyle seversiniz…

Ahmet ALTAN

Çocuk kalmışlar derneğine üyedir aşk.

Kente kanadı kırık melekler yağdırır.
Aşk ilk yardım çantası olmaktır.
Dalgakıran olmaktır.
Yaşamın çıkmaz sokaklarında yürürken bir kuyruklu yıldıza çarpmaktır aşk.
Söylendikçe bizim olan bir şarkıdır.
Tene dağılan mıknatıstır.
İsteğin masalıdır.
Uzun bacaklı bir yaban hayvanıdır aşk.
En derin kuyumuza düşen bir kemandır..
Dikey bir şiirdir kuşları aynı anda havalandıran.
Aşk yasemin kokan bahçeleri ve ateşböceklerini bir arada anımsamaktır.
Kırık camlara sevdiğinin adını yazmaktır.
Aşk sevenlerin yüzlerinde tahtlar devirir, sarayları yıkar.
Bilgisayarları eritir.
Oyuncak mağazaları için soygun planları yaptırır.
Öpüşen çiftleri alkışlama ekipleri kurdurur.
O uzun saçlı yıldızdır, yüreğin içinde taranır.

AKGÜN AKOVA