Bir gün Mevlânâ Hazretlerine sorarlar:
- Sen Şemsten önce de namazını kılar, ibadetini yapar mıydın?
- Yapardım.
- Ondan önce de etrafındakilere iyilik etmeye çalışmaz mıydın?
- Çalışırdım.
- Peki öyleyse değişen ne?
- Şems gelmeden önce üşüdüğüm zaman ısınırdım.
Şems geldikten sonra dünyada bir müslüman dâhi üşüyorsa,
ısınmaya hakkım olmadığını öğrendim.

Şems'i tanımadan önce ben, acıkınca bir kap çorba içer, doyardım.
Üşüyüncede ocağıma iki odun atıp ısınırdım; fakat şimdi,
dünyanın bütün çorbalarını içsem doyamam.
Çünkü, biliyorum ki dünyada açlar var.
Dünyanın bütün odunları yansa ocağımda, artık beni ısıtmıyor.
Zira biliyorum ki yeryüzünde üşüyenler var..