Konu: adı aşktı...

Ben buraya bir çınar dikmiştim, adı aşktı. Hangi hain söktü onu yerinden, çıksın karşıma. Ben ayrılığı uzak bir diyara sürgüne göndermiştim, Kim geri çağırdı, çıksın karşıma. Ben öksüz çocukların gözyaşıyla suladım o çınarı, Gözü yaşlı kızların yemenisinin kenarıyla işledim, Yüreğime bir kılıç gibi çifte su verdim, Tırnaklarımla eşeledim, yüreğimle kazdım. Ben buraya bir çınar dikmiştim yüzyıllar önce, adı aşktı. Köklerini toprağa vermedim, başını göğe çevirmedim, Sakladım bir kenara, yerini hainlere bildirmedim. Ben yıllar önce ayrılığı sürgüne göndermiştim. Ayrılmasın diyeydi eller, ağlamasın diye yürekler. Ah onlar bizi nasıl bilecekler? Kopardılar kökümüzden, söktüler yerimizden. Ah onlar aşkı bilmeyecekler… ...

"Derd ü mihnettir, beladır adı aşk,
Bir marazdır, ibtiladır adı aşk,
Andadır raz-ı adem, sırr-ı vücüd,
Hiçtir, yoktur, bekadır, adı aşk."

Şeyh Galip...

Bu fotoğrafı anlatabilecek en basit cümledir aşk.Hüznü,kederi ve acıyı;yani beni ben yapan değerleri bir kenara koyup sadece aşk diyebilmek,aşkın tarifi olan mutluluğa,umuda ve sadakate ihanet olur....Bu bir veda fotoğrafıdır aslında.Sonu gelmeyen rüyalarıma eklenen bir halka,yanı başındaki ağaç gibi solup giden bir aşkın veda fotoğrafıdır ve sen karşıdaki dağlar kadar uzaksın bana,ben;her zamankinden daha mağrur ve yine karşılıksız sevgimle bi başıma.Birazdan uyanacağım ve bu mutlu,aslında bir o kadar hüzünlü fotoğrafın yerinde sensizliğin verdiği acıyla baş başa kalacağım...Umudumu kaybederim diye yanılma...Karşılıksız da olsa;adı AŞK...