Tüm Sevdiklerimin Hayatından Sessizce Çekip Gitmek...
Onları Daha Fazla Üzmeden...
Ama Unutmadan...
Hayat Sözlüğünden Silmeden Sessizce Çekip Gitmek...
Susarak...
Seni Sevenlere Eziyet Etmeden...
Yüreğine Zehir Katmadan...
Kırmadan Kırılmadan Sessizce Çekip Gitmek...
O Kadar Zor ki Çekip Gitmek...
Hatıraları Anılarında Eskitmek...
Her Şeyi Bir Anda Silip Gitmek...
O Kadar Zor ki Çekip Gitmek...
Sevdiklerinin Üstünü Çizmek....
Gönül Pencerene Diken Dikmek...
O Kadar Zor ki Çekip Gitmek...
Hele Sana Uzanan Bir El Varsa...
Bu El Sana Cansa...
Yüreğinizi Bağlayan Damardaki Kansa...
İnan ki İşte O Zaman O Kadar Zor ki Çekip Gitmek...

Sana Anlatmak İstediğim Bir Şeyler Var İçimde...
Dilimin Ucunda...
Kalbimin Derinliklerinde...
Aklımın Bir Köşesinde...
Anlatılacak Bir Şeyler Var Bende...
Senin Kalbinde...
Duygularının ve Düşüncelerinin Düğümlendiği Yerde...
Sana Umutsuzluğumu Anlatmayacağım...
Gözyaşımdan Söz Etmiyeceğim...
Benim Yerimde Olmak İstermisin de Demeyeceğim...
Sadece Yüreğimin Sana Söylemek İstediklerini Söyleyeceğim...




Yanlızlık Kervanında Yıllarca Yol Aldım Bunca Yıl Beni Eskiten Zamana...
Düşünmeyi Bile Unutur Gibiyim Şimdi...
Susup Her Geceyi Bir Öncekinin Üzerine Kapatıyorum...
Nehirler Geçiyor Ömrümün İçinden Şimdi...
Sona Doğru Akıp Giden Nehriler...
Kimi Zaman Hırçın, Kimi Zaman Sakin, Sessiz Sessiz Akıyor Sona Doğru...
Sevgimi...
Ümidimi...
Özlemi İçine Katıp Akıyor Sularım Ömrümün İçinden...
Usul Usul Nehirler Geçiyor Ömrümün İçinden Sona Doğru Usul Usul...
Yıkıyor Yaralarımı Ömrümün...
Korkmuyorum Artık Ne Kasırgadan Ne Fırtınaya Tutulmuş Zamanlardan...
Yağmurlar Yağıyor Çok Zamandır Ömrüme...
Kaç Mevsimdir Hatırlamıyorum, Yüreğimde Biriken Karlar Eriyor...
Zormuş Hayatın Dışında Kalmak...
Ya İçinde Öleceksin Ya Herhangi Bir Kıyısında Kimsesizliğine Tükeneceksin...
Her Şey Sanki Elimde...
Avuçlarımda...
Omuzlarına Yaslandığım Suskunluğun Tarifini Anlatıyor...
Kimse Kimseyi Kolundan Çekip Götürmüyor...

Gitmeden Gitmek İstemiyorum Bile Diyemiyorum... Bu Gidişte Sevdiklerim Yok!
Sadece Yokluğumun Mutlu Edeceği Gülüşler Yol Arkadaşım...
Dönüşü Olmayan Bir Yola Gitme Hakkımı Kullanıyorum Elimde Olmasa da...
Ağlatılmışlığımla...
Aldatılmışlığımla ve En Önemlisi Yüreğim de Taşımaktan Yorulduğum Sevgimle Gidiyorum...
Hakkını Veremediğim Belki Hak Etmediğim...
Yıprattığım...
Yorduğum ve Üzdüğüm Sevgimle...
Yaşanmışlıkların İzleri Var Yüreğimde...
Yaşayamadıklarımın Kırıkları...
Gitmez Sandığım Ben Ölümü Yüreğimin Avuçlarına Aldım Gidiyorum...
O Kadar Acımasız ki Anılar, Her Yerde, Her An İntikam Alır Gibi Yanımdalar...
Yaşam Suskun Bir Bekleyiş...
Önce Altına Serilen Bir Yol...
Sonrada Apansızın Bir Gidiş...
Durak Durak Gezdin Durdun...
Her Yeni Durağa Vardığında Bir Öncekini Durağı Unutun...
Rengine Aldandın Gecenin Sabahında Uyudun...
Oysa Güneş Kadar Aydınlıktı Gerçek...
Her Bir Gün Sana Yazılmış Açık Bir Çek'ti...
Anlamadın...
Neresi İdi Senin Yurdun?...
Anlamadın Çünkü Sen Satlerini Hep Aldanışlara Kurdun...
Kovalamacaların Dünyasında Sen Hep Ebeydin Kovalayıp Durdun...
Yakalamayada Gebeydin...
Yakaladında, Ama Unuttun...
Sen Bastığın Yerde Bile Bir Boşluktun...
Zaman Basamak Basamak Geçti Üzerinden...
Her Defasında Vurduğunu Sandın Ama Hep Vuruldun...
Koştun...
Koştun...
Durdun...
Bak Yollar Seni Dinlemiyor Artık Yoruldun...
Ufuklarda Dolaşıp Duruyor Beklentilerin...
Oysa Sen Sadece Gözünün Gördüğü Yerdesin...
Sen Ruhuna Çekilmiş En Büyük Perdesin...
Arkanda Bir Kırıntı Olmuş Sevdiklerin...
Unuttuklarının Unutulmuş Gözündesin....
Kayboldu Suya Yazdığın Yeminlerin...
Oysa Sen Alem-i Ervah`da Verilen Ahdin Sözündesin...
Dünya ki...
Ellerinde Biriktirmeye Durduğun Bir Buz...
Güneşten Kaçan Bulut Gibidir Misalin ...
Bir Buhar Gibi Boşlukta Hayalin...
Kırıldı Zamanın Kapıları...
Aynalar Tuz Buz...
Benim Dediklerin Sana Sadece Emanet...
Sen Bile Senin Sahibin Değilsin...
Zamana Fıtratın Tohumlarını Ek...
Ek ki Zaman Önünde Eğilsin...
Sonsuzluğun Berisindesin...
Ne Bir Adımda Önünde Ecelin...
Nede Bir Adım Gerisindesin...
Saatler Seni Zamana Ayarlayan Bir Oyun...
Başında Dolaşan Gelecek Kaderinin Yörüngesindesin...
Yol Ayaklarının Altında Bir Halı...
Ayakların Sende...
Adımların Sende...
Yolcu Sensin...
Kendini Başkalarında Arama...
Seni Oynayan En İyi Oyuncu Sensin...
Ahirin Evvelinden Belli...
Başlangıcı Sensin...
Hayatının Sonuda Sensin...
Her An Doldurulmakta Sayfaların...
Sonuna Düşülecek Noktaya Bedelsin...
Sitem Etme Yaşadıklarına...
Sen Sana Verilmiş En Büyük Değersin...
Sanatkarın Çok Büyük...
Onun Lütfüyla Doğan Bir Esersin...
Noktanın Virgülün Üstüne Çıktığı Bir Yer Burası...
Rüzgar Olursun Ya Toprağında...
Ya da Bir Dost Yüreğinde Esersin...
Arkanda Bıraktıklarına Bir Bak...
Çünkü Sadece Hatıraların Kadarsın...
Gözlerden Dökülen Yaşlara Aldırma Sen...
Dünya Sen Olmasanda Döner...
Yağmur Sen Olmasanda İner...
Bir Gönlü Suladın İsen İşte O Zaman Yaşarsın...
Dök Kendini Üzerinden Uyan Artık...
Bak Tutunduğun Dallar Kırık...
Kandığın Düşler Yalan...
Sanarmısın ki Ölüm Sana Irak?
İşte Bak Burası "Son Durak"...
Yarınına "Son" Değer...
Uykular Uyandı...
Kandığın Sular Yandı Hayat Dediğin Bir Rüya Bu Kadar Kısaymış Meğer...
Ecel Ensende...
Zaman Bir Bir Düşüyor Gözlerinden...
Uzandığı El Sende...




Ölüm Karanlıktır Yaşam İse Aydınlık...
Öyle Diyordu "İnsan" Denen Varlık...
Daha Ne Kadar İleriye Gidecektin ki ?
Yoksa Sonsuzlukta Düşerken Son Nefesimi Gözyaşlarımda Boğularak mı Verecektim?
Ben Bu Hale Bilerek mi Gelmiştim?
Bilmiyordum...
Bilmek İstemiyordum...
Bildiğim Hiç Bir Şey Yoktu Artık...
Sadece Ama Sadece Yaşadığım Anılarım Vardı...
Bir "Ben" Hatırlıyorum Benim İçimde Hayal Meyal...
Bir "Ben" Kaldın Özümde...
O Bir "Ben" ki Sadece Yokluk Vardı Özünde...
Ve Bu Yokluktan Sadece Bir Kaç Dize Kaldı Dilimde Yabancı Bir "Ben" den Geriye...!!!


Bir Gün Gelir Gitmek Gerekir Her Yere...
Bir Gün de Gelir Gitmek Gerekir Her Yerden...
İnsan Gitmek Üzere Gelmiştir Dünyaya...
Farklı Duraklar Vardır ve Hangisinde Durulur, Hangisinde Durulmaz Bilmek Gerekir...
Hedefe Gitmenin En Kestirme, En Güvenli, En Huzurlu Yolu Nedir Bilmek Gerekir...
Gitmek Gerekir Dedik Ya; Su Misalidir İnsan, Durmaz Yerinde...
En Durgun Halinde Bile İçten İçe Dalgalanır...
Hep Gitmektir İnsanın Aklındaki...
Belki de Buraya Ait Olmayışımızdır Bizi Bu Kadar "Gitmek" Düşkünü Yapan...
Zaman Geçer...
Ömür Geçer...
Gidilecek Yerler Biter Bir Gün...
Vakit Kalmak Vaktidir Artık...
Sonsuza Gitmek...
Sonsuzda Kalmak...

Bir Gün Bir "Gitmek" Düştüğünde Yolumuza, Ayaklarımızın Üzerinde Durabilme Gücü Ver Allah’ım!
Yolun Sonu Bilinmez Yolda Kalabilme Gücü Ver Allah’ım!