Tam gülerken aklıma gelipte moralimi bozmaya,yastığa her kafamı rahatça koyduğumda aklımı kurcalamaya,tam yemek yerken yine seni düşünüp iştahımı kaçırmaya,başkasına bağlanmak üzereyken karşıma çıkıp ondan tiksinmeme,her merhaba yazdığında beni ümitlendirmeye,tam her şey düzeldi dediğim anda beni hayatından çıkarıp depresyona sokmaya ve beni sürekli ikinci planda tutup kafan her estiğinde gelip beni yıkmaya hakkın yok senin.