Bazilarindan Olmak…
Aslinda bazilarindaniz hepimiz. Anlasilmiyor degil mi boyle soyleyince. O zaman anlatayim. Herkes kendini farkli sanir hayatin icinde, elbette ki farklidir her insan. Tumuyle farklidir; goz rengiyle, saciyla, boyuyla, teniyle, kokusuyla, karakteriyle, hayattan anladiginla, hayati yasadigiyla, hayati yorumladigiyla. Tumuyle bir farklilik yani. Fakat oyle seyler vardir ki ayni olan; senin secimlerinin ve senin ne oldugunun disindakiler aynidir diger insanlarla. Yani hayatin sana getirdikleri aynidir mesela. Saclarin kivircik dogarsin, ya da saclari duz dogarsin. Ne duz sacli memnundur sacindan, ne kivircik olan! Saclarinin kivircik ya da duz olmasi degil muhim olan, muhim olan sart ne olursa olsun mutlu olunamadigidir. Hadi sacindan memnun ol bakalim, vardir elbet degismesini istedigin bir sey. Iste aynilik buradadir.

Herkes ayni seyi dusunur tam da burada. Saci, basi, teni, kisiligi, karakteri, hareketleri, ses tonu, yasadigi sehir farkli olsun ister. Baskasinin ''seylerini'' elde etmek, kendinde gormek ister. Ne var ki halinden mutlu olmayi, mutlulugu kucultup cebine koyabilmeyi, istedigimizde cikarabilmeyi ogrenemedik. Mutlulugu buyutup, ne cebimize sigdirabildik ne de yureklerimize… Buyudukce buyudu mutsuzluklar gozumuzde. Ve bir cig gibi suruklenerek hepimizi icine aldi. Artik aldi ya bir kere icine, cigdan kopabilmek ne mumkun. Bu satirlari okurken azda olsa kopabildiniz degil mi o ozentili dusuncelerden?

Ama gelin bir farklilik yaratalim hep birlikte.
Ve kendinize olan memnuniyetimiz kalici olsun…
Sabah gozlerinizi actiginiz ilk dakikalardan itibaren,
Kucuk seyleri degistirmeye calismak ve mutsuz olmak yerine kabullenmek ve memnun olmayi ogrenin…
Yeni dogan gunesi gorebiliyorsa en guzel renklerden daha guzeldir gozleriniz,
Ve uyandiginizda omzunuza inen saclariniz varsa en guzel mutluluk budur inanin.

Cagil Fenike