Genç bir çift, yeni bir
mahalledekiyeni evlerine taşınmışlar.
Sabah kahvaltıyaparlarken,
komşu da çamaşırları asıyormuş.
Kadın kocasına 'Bak, çamaşırları
yeterince temiz değil, çamaşır yıkamayı bilmiyor, belki
de doğru sabunu kullanmıyor.'demiş.
Kocası ona bakmış hiçbir şey
söylememiş, kahvaltısına devam etmiş.
Kadın,
komşusu...nun çamaşır astığını gördüğü her sabah aynı yorumu
yapmaya devam etmiş.
Bir ay kadar sonra, bir sabah,
komşusunun çamaşırlarının tertemiz olduğunu gören kadın çok
şaşırmış 'Bak' demiş kocasına 'çamaşır yıkamayı öğrendi sonunda,
merak ediyorum, kim öğretti acaba ?
''Ben bu
sabah biraz erken kalkıp penceremizi sildim' diye cevap vermiş
kocası.

Hayatta da böyle değil midir ?
Başkalarını
izlerken gördüklerimiz, baktığımız pencerenin ne kadar temiz
olduğuna bağlıdır. Birini eleştirmeden ve hemen yargılamadan
önce zihin durumumuza bakmak ve 'iyi' olanı görmeye hazır olup
olmadığımızı farketmek güzel bir fikir olabilir..

Pencerelerimizi
temiz tutabilmek dileğiyle...