Kelimeler biriktirdim sana. Bazı şarkı sözleri, bazı şiirler. Birkaç da yazı yazdım öylesine...
Dışarıdan bakan aşık sanırdı bizi. Değildik. Arkadaş sanırdı. Değildik. Hiçbir şey olamadık seninle biz.
Oku demiyorum bunları ama okusan iyi olurdu bence. Geçenlerde takıntı koydum senin adını. Geçti sonra. Arada seviyorum seni. Geçiyor sonra. Özlüyorum mesela. Ne de güzel savrulur saçları şimdi benim yüzüme çarpan rüzgarla diyorum, unutuyorum sonra. Çok saçma ama hep aklıma ikimizin çocuğunun ne kadar güzel olacağı geliyor. Ellerin üşüyor mu merak ediyorum. Benimkiler üşüyor çünkü. En son sen nasıl bıraktıysan öyle işte. Yazdı ama çok üşümüştüm. En çok da ellerim. Biliyor musun? Tabii ki bilmiyorsun. Adı mı bile unutmuşsun bunu mu bileceksin, ben de soruyorum. Senden sonra ellerimi kimse tutsun istemedim. Senden sonra uzunca bi' süre gülmedim de... Sonra sorulardan sıkıldım, gülümsedim. İnandılar. Kahkaha atmaya başladım. Daha çok inandılar. İyi değildim ama sevgilim. Senden sonra hiç iyi olmadım. Senden bir şeyler de beklemedim ki zaten. Sadece arada nasıl olduğumu sorsan hayatımın içine çiçekler açtırırdın. Yapmadın. Canın sağ olsundu. Zaten sen hep sağ ol. Mutlu ol diye hep.

Uzun lafın kısası seni seviyorum işte. Ha bir de yatağım tek kişilik ama sarılırsak beraber uyuyabiliriz..