Soğuğu kemiklerinde hissetmek gibi bazen sevmek. Her hücrende hissedersin, her nefesinde içine çekersin. Yorulmadan, bıkmadan, usanmadan seversin. Sevmeyi unutanların aksine dolu dolu. Bulutların arasından parlayan güneşi, umutla yağan karı, öfkeyi savuran rüzgârı, bazen bir bardak çayı bazen de sokakta koşuşturan bir çocuğu seversin. Sevmekte gerekir zaten. İnsan olarak hissedebilmenin tek yolu bu gibi. Bizi içine çekip yalnızlığa iten bu dünyaya inat sevmek gerekir. Kendimize dönmemiz için, umutla yaşaya bilmemiz için canlı cansız bir varlığı sevmemiz gerek. En az kendimiz kadar önem verip, sevmemiz gerek. İnat ettim bende işte, ısrarlıyım, sormadan, utanmadan, yargılamadan sevmeye.