Soguk bir sonbahar akşamı oturdum deniz kenarında
Öylece denize bakarak sessizce
Seni düşündüm yine seni hayal ettim
Kimbilir belki o da beni düşünüyordur diye
Hayat ne kadar acımasız ve ikiyüzlü
Kimbilir şimdi nerelerdesin
Kimbilir belki çok yakınımda belki çok uzagımdasın
Biliyormusun bu sahil degişti çevre degişti
Yollar degişti insanlar degişti
Eskiden var olan çok şey yok şimdi
Ama degişmeyen tek şey yüregimdeki sen
Hala aynı tabtaze yüregimdeki sevgin
Ahh birde o içimi yakan özlemin olmasa
Keşke dedigim pişmanlıklarım olmasa
Herşeye inat sevgimize sahip çıkabilseydik
Herkese karşı durabilseydik
Ama gücümüz yetmedi karşı koyamadık
Ellerimizi bıraktık ve ayrıldık
Sen bir yana ben bir yana savrulduk
Sonbaharda ıslak kaldırımlara savrulan
Sararmış yapraklar misali
Hayat devam etti zaman su gibi akıp gitti
Ama yüregimdeki sen hep var oldun
Son nefesime kadarda hep var olacaksın