Konu: Mürekkepsiz kalem.

Beni ne kadar seviyorsun diye sorma.
"Dünyalar kadar" desem değil.
Ben seni bir damla su kadar seviyorum.
Muhtaç olduğunda anlarsın.

İnsan uyandığını nasıl anlar? Her gözlerimi kapattığımda söz veririm kendime. "Bu sefer tanık ol uyanışına" diye. Uyanışımın aşamalarını bilmek isterim. Ama olmaz. O kadar uzaktır ki o iki dünya! Milyonlarca kilometre mesafe vardır gözlerin kapanmasından açılmasına.

Sen konuşmaya tenezzül etmezsin suskun sanırlar ve umursamazlar. Bilmezler ki, bir konuşacak olsan yüzüne bakacak yüzleri kalmaz. »

Güzel bir pazar günü hayal edemiyorum bu şarkıyı dinlemeden geçirilmiş. .. Iyi pazarlar:)
<span style="color: rgb(51, 51, 51); font-family: arial, sans-serif; line-height: 17.0300006866455px;">

Eskiden,

Çember çevrilir, Su musluktan içilir, Ağaçlara tırmanılırdı.
Bebekler bezden, Silahlar tahtadan,
Resimler kömür karasından yapılırdı.
Kızlara ninelerinin, erkeklere dedelerinin İsimleri konulur,
Saatli maarif okunurdu. Komşuda pişen Bize…
Bizde pişen komşuya düşerdi.
Geceler ayaz, Sokaklar karanlık, Yıldızlar parlak olurdu.
Turşu, salça, mantı Evde yapılır, Karpuz kuyuda soğutulurdu.
Erik ağacının çiçeği, Pencere camımıza yaslanır,
Güz yaprakları bahçemize düşerdi. Kardan adam yapılır,
Evlerde soba yakılır, Kış gecelerinde masal anlatılırdı.
Merdiven çıkılır, Aidat ödenmez, Yönetici seçilmezdi.
Evler badanalı, Sokaklar lambasız, Mahalleler bekçili olurdu.
Ajans radyodan dinlenir, Çizgi roman okunur, Defterlere kenar süsü yapılırdı.
Hayat, Arkası yarın gibiydi, Kesintisizdi. Her gün yaşanacak bir şey vardı.
Herkes kendi düşünü kurar, Kendi hayatını oynardı.

Şimdi,
Herkes Yoğun, Yorgun Ve Tek başına…

Bazen boşa yaşadığımı hissediyorum.

Bişey sorcam, mal mısın?