"Kör bir ip cambazı kadın varmış.
İpin üzerinde müziğin ritmine göreymiş adımları.
La la la tra la la...
Bir gün tam ortadayken kesilmiş müzik.
O yüzden düşmüş kadın.
Müzik bitmiş, kadın ölmüş..."
Ne söyleyecek söz kaldı, ne mecal, ne şarkı.
Bütün kuşlar da uçup gitti.
Bir anlamsızlığı anlamak gibi,
içimdeki şarkılar da bitti.
Bir örümcek ağını örmeye başladı.
Toprakta yeşerdi zaman.
Arka bahçeye atıyorum artık tohumları.
Farkındalıklar da çürüdü.
Arkamı döndüm kendime,
merak etmiyorum anlatıklarını.
Bu ne demektir bilmiyorum...
Sağ elim sol göğsüm üstünde,
bekliyorum.
O bilir diyorum...
İşte böyle...