Oturup adam gibi yazmak için neyi bekliyorum? Yazmak için can atan ama üşenen bir yazar olur mu hiç?

Kar yağarken yoğun bir şekilde, tam ortasına yatıp buzların, unutmak istiyorum. Her şeyi, herkesi, tüm düşüncelerimi ve en çokta geçmişimi unutmak istiyorum. Geçmişi neden bu kadar sorgulayan biriyim bilmiyorum fakat bana çoğu zaman iyi gelmediği kesin. Soyutlanmak istiyorum bazen, buhar olup izlemek istiyorum her şeyi uzaktan.

Kişiliğin olgun olması her zaman iyi bir şey değil. Kocaman insanlar yüzünüzü görmeden sizi akranı zannedebiliyor. Hatasız kul olmaz ama telafi edilmeli. Hatalarımdan dolayı mutluluğa uzağım belki de. Nereye sürükleniyorum bilmiyorum ama akışına bırakmak iyi değil, biliyorum. Hayatı kontrole almazsan o seni öyle bir kontrol altına alıyor ki şaşıyorsun!

Herkesten, her şeyden uzak çok uzak yerlere gitmek istiyorum. Kaybolmak, çok sonra ortaya çıkmak istiyorum. Nerede oldugumu sorgulamadan, bir günde düşünmeden birkaç saat geçirmek istiyorum. İmkansız! Nereye gidersen git, gölgen ve geçmişin ve düşüncelerin hep seninledir.Onlar senin yaşam kaynağındır aslında. Onlar olmazsa nasıl tecrübelenir, şekillenir, ders çıkarır, duygu yetisi gelişir insanın?

Bir hatayı çok kez tekrarladığım zamanlar oldu. Pişmanım. Ve tecrübenin ötesine geçip aptallık yaptım. Çoğu insana göre akıl hocası gibi yazıp çizdim, konuştum ama kendime faydam dokunmadı, hâlâ da dokunmuyor. İnsan kendine yaptıramadığı şeyleri başka insana tavsiye ederek nasıl yaptırır yahu? Nasıl beceriyorum bilmiyorum ama insanları kendine getiren cümlelerim var. Herkese akıl vermeyi biliyoruz ama kendimize kılıf uyduramıyoruz. İnsan kendine tek başına yetemezmiş anladım. Belki de sırf bu yüzden psikoloji hayatına atılıp iyi bir meslek sahibi olacağım. Kendisiyle başa çıkamayan ama her soruna mutlak çözümü olan bir psikolog ya da psikiyatrist olabilirim.

Telafisi olmayan hatalar yapar bazen insan. Önemli olan farkına varıp bir adım atmaktır.

Hadi, bekleme adımını at! Belki de yanıtsız kalmayacaksın..

En azından bir 'umut.' Umutlar beslemesek hayallerimizin ve telafilerimizin temel taşı kim olacak sanıyorsunuz?

Vazgeçme. Olmuyorsa dua et. Bağışlanamıyorsan bile hafiflersin, serinlersin. Tıpkı kar yığınının içine gömülmüş gibi, gözyaşlarıyla karlara gizlenen pişmanlıklar gibi. Ağla ki yok olsun, gizlenmesin! Yalvar; çünkü O merhametlidir. O her şeyin kadridir. Hamd Olsun!