Cemre bazen yüreklere düşer..



Cemre nedir?...

Cemre kor'dur....

Cemre ateş'tir...

"Cemre düştü" der hep büyüklerimiz bahar gelmek üzereyken... Nedir bu, nerden düşer, ne yapar? Cemre kor demektir, köz demektir, ateş demektir.. Düştüğü yeri yakan ısıtan canlılık neşe getiren bir kor bir ateş'tir...

Peki cemre yalnızca havaya, suya ve toprağa mı düşer bahar mevsiminin geldiğini müjdeleyerek? Geldiği yere neşe saçarak, mutluluk, canlılık vererek, yeşil bir şal örtü gibi her tarafı kaplayarak adeta geldiğini bizlere anlatmaya çalışarak..
Hayır...

Bu cemre yani kor, yani köz sadece havaya, suya, toğrağa düşmüyor, yüreklere de düşüyor...

Düştü mü de yakıyor, bazen kavuruyor, bazen donduruyor, bazen de ılık ılık meltem sıcaklığı yaşatıyor...

Evet bu cemre bazen ateş olup, kor olup, aşk olup yüreklerimize de düşer.. Düştü mü de bahar mı geldi, kış mı geldi anlaşılmaz bir hal alarak yaşattığı mevsimi çözmeye çalışırız yüreğimiz de... Bu kor parçası bir kere düştü mü yüreklere ne havaya, ne suya, ne de toprağa düşen, cemreye benzer...
Yüreklere düşen cemrenin havaya, suya, toprağa düşen cemre gibi zamanı da yoktur, belli değildir ne zaman, nerede, hangi mevsimde hangi yüreklere düşeceği.. Bir bakmışınız kışın ortasında, bir bakmışınız kavurucu çöl sıcaklarında ya da meltem ılıklığında esen ilk veya son baharlar da...

Yüreklere düşen cemre, kışın ortasında düşmeye görsün... Kardan buzdan don tutmuş yürekleri ısıtır, eritir cayır cayır yanan köz haline getirir.. İçinizi ısıtır... Kış hiç bitmesin istersiniz...
Yüreklere düşen cemre, yazın kavurucu bunaltıcı sıcağında bir düştü mü, sanki kızgın çöllerden serin sulara atladığınızı hisseder çöl sıcağında koyu yeşil ağaçların serinliğini hissedersiniz... O serinlikte hiç uyanmadan rüyalar görmek istersiniz..

Ya ilk veya sonbaharlar da düşerse bu cemre; ilk bahardaki doğaya düşen cemreyle birlikte yaşanan çoşkuyu o da yüreklerde yaşatır. Ağaçların tomurcuklarıyla birlikte, yüreklerde ki aşk sevgi tomurcukları da hep birlikte büyümeye çalışırlar...

Sonbahar hazan mevsimidir, düşen cemreyle birlikte hazan mevsiminin en romatik sevdasını yaşatır bu sefer de yürekler de... Yapraklar teker teker sararıp düşerken, yüreklerde ki tomurcuklanan tohumlar çoktan yeşermeye başlamıştır bile..

Hangi mevsim olursa olsun tüm yüreklere cemreler düşsün...

Hangi mevsimi yaşatırsa yaşatsın, cemre düşmeyen yürekler kalmasın...

Çünkü tüm yürekler cemreyi bekler....