Kendimi Geceye Vurduğum Bir Zaman...
Yürek Sızlatan Yağmurlar Yağıyor Gözlerimde...
Ben Ne Zaman Senden Gitsem, Sen Usulca Yanıma Sokulup Hatırlatıyorsun Kendini...
Ben Kendimi Tüketirken Yalan Sevdalarda,
Sen Uzak Kıtaların Uzak Kentlerinde Şarkısını Dinliyorsun Hasretin...
Ben Dönüp Dolaşıp Yine Sana Vuruyorum Kendimi...
Aşamıyorum Aramıza Ördüğün Duvarları...
Her Şeyimiz Hasret İken Birbirine Biz Ayrı Kalıyoruz
Birbirimizden Kilometrelerce Uzakta...
Tüm Duvarlara Rağmen, Yüreğim Gelişini Bekliyor...
İnatla Vazgeçmeyeceğimi Haykırıyorum Gecelere...
Gittiğin Günün Üzerinden Aylar Geçti, Ama Ben Hala Aynı Acıyı Taşıyorum Yüreğimde...
Ve Her Gün Yeniden Başlıyorum Sigara İçmeye...

Her Gün Yazdığım Ayrılık Güncesinin Her Sayfasında Gözyaşım Var...
Her Sayfasında Sen, Biz, Kanatları Kırılmış Bir Güvercin...
Yaşanmamış Hatıralar Var...
İçimde Mutluluktan Eser Kalmadı...
Sadece Yokluğunu Düşünmek Bile Hayatın Tüm Renklerini Siliyor Gözlerimden...
Sen Nereye Baksan Orada Ben Vardım da Sen Nerelerdeydin Sevdiğim?
Seni Bana Getirmeyen Her Günün Sonunda Hayallerim Batıyor Güneş Gibi...
Göğsüme Düşen Bir Gözyaşı Oluyorum...
Senden Uzakta Döktüğüm Yaşlar Saplanıyor Göğsüme Hançer Gibi...
Gözlerimde Hüzün, Dilim Suskun...

Aylar Geçti Seni Unutmadım...
Sensizliği de Unutmadım!
Yaşanmamış Yıllar Yokluğun Kadar Acıttı Canımı, Yüreğimi...
Şimdi Ben Unutulmaz, Vazgeçilmez Dediğim Seni Bıraktım Bir Yalnızlık Uçurumunun Başında...
İstersen Bırak Kendini O Boşluğa, Ya da Dönüp Hızlı Adımlarla Yürü Bana Gelen Yollarda...
Dün Olduğu Gibi Bugün de Kapım Açık Sana...
Hem Evimin, Hem de Yüreğimin Kapısı...!


Sayfalarıma Hep İzin Almadan Geliyorsun, Tüm Benliğinle Yerleşiyorsun Satırlarıma...
Nasıl Oluyor da Tüm Hakimiyetinle Yerleşiyorsun Hayatımın Satır Aralarına?
Buna Ben mi İzin Veriyorum Bilmiyorum...
Oysa Bütün Bavullarını Toplayıp Gitmiştin Yüreğimden...
Arkanda Oturup Ağlayabileceğim Tek Bir Hatıra Bırakmamıştın Bana...

Ömrüme Ömür Kattın, Ömrümden Ömür Çaldın...
Her Gece Yatağıma Yatıp Seni Düşündüğüm Gecelerin En Yangınlısında Gömdüm Seni Yüreğime...


Belki Seni Yazmayı Seviyorum...
Seni Yaşamak Çok Zor Çünkü, Bana Ait Değilsin...
Ama Yazması Çok Kolay, Çünkü Yazılarımda Sadece Bana Aitsin...
Sadece Benim Kelimelerime Mahkumsun...
Bazen Noktayla Bitiyorsun, Bazen Üç Noktayla...
Bu Aralar Yine Üç Noktasın...


Şimdi Senden Sonra Geçen Günlerin Sonundayım...
Şuursuzca Özlüyorum Seni...

. . .