O kadar korkuyorsun ki benim bilinç açık senin şuurunu kapatmışım.
O kadar korkuyorsun ki benim bilinç açık senin şuurunu kapatmışım.
O benim gözlerime niye öyle, neden öyle, hangi öyle bakmıştı ki,
ben sağ elimle kalbimi yoklamıştım..
Kimseyle konuşmuyorum. Böyle daha iyi oluyor sanki.
Bir anlamı olduğundan değil. Konuşamadığımdan da değil.
Canım istemiyor sadece.
Aslında canım isterse bir saksı bitkisiyle hava durumu hakkında bile konuşabilirim.
Ama hiç canım istemiyor işte.
Sahiden de hiçbir şey söylemeden susarsam ne demek istediğim anlaşılabilir mi ki?
İnadına sevişmeli!
Sen Olmasan da
-sen olacaksın.
Hanginiz gülüşümü kaybetmeye değersiniz?
Kalbimin sıcaklığını nasıl hissedebilirdi ki; başka gönüllerin gölgesinde üşürken.
Bazı insanlar özeldir.
Hayal kırıklığı da keskin.
Şu anda 59 kullanıcı bu konuyu görüntülüyor. (0 kayıtlı ve 59 misafir)
Yetkileriniz
Alıntı ile Cevapla
