Konu: Rıfkı

Bir insan onca hayal kırıklığına rağmen,
Alçıya alıp ;
Gerçekleşmesini değil, iyileşmesini bekler mi hayallerinin ?

Hangi gecenin hangi yarısında gelirsen gel aklıma hep o yarım kalmışlık yakacak canımı. Kavuşup ayrılmaktan daha mı zordur hiç kavuşamamak? Adını koymak ne zor bu aramızda ki şeyin. Ne zor bir isim bulmak. Öyle sahipsiz, öyle kimsesiz birşey ki bu. Üvey evlat edindik sanki. Bizim olmayanı sahiplendik. Ne olacaktı ki? Ne olabilirdi en fazla? Olsa olsa aynı anda radyoda aynı şarkıya denk gelirdik. Olsa olsa olmaz ama olur ya? Sokağın birinde denk gelirdik. Yoksa ne hayat kurulabilirdi bizimle ne hayal. Gelip geçmiş oldun işte. Geçerken uğramış oldun. Uğramışken herşeyim oldun. Herşeyim olmuşken tam, hiçbirşeyim oldun. Gelip geçmiş oldun işte. Geleceğin tek bir gününü hayal edemediğim geçmişim oldun.

Bir erkek ne kadar sevebilirse o kadar sevmişti adam kadını!
Bir kadın ne kadar sevebilirse o kadar sevmişti kadın adamı!
Hüznü başarılı bir operasyonla aralarından aldırırlarken,
Sevişmek için çoktan yataklarında yer ayırtmışlardı..
Kadın içinden geçirdi,
Kaç aşk peydahlanırdı bu adamın gözlerinde?
Adam sessizce söylendi,
Kaç aşk tek ayak üstünde bekletilirdi bu kadının teninde?
Öyle yoksun ki..
Bir saniye yanımda kalsan varlığına alışacağım..
Oysa adam ilk kez ağlar gibi sevmişti O'nu..
Dokunmak yasaktır diyerek sevmişti..
Gözlerini sevmişti..
Yada en çok saçlarını..
Kadın inanarak sevmişti..
Kendini adayarak!
O'nun tek bir gülüşü için kendini ayaklar altına alarak...