Konu: Rıfkı

''sende daha yeni yeni kavak yelleri''

O kadar güzel seviyorum ki hatta, sevmeyi sevdiğimden çok seviyorum bazen. Biri de beni benim sevdiğim kadar sever mi diyorum sonra...
Sevemez, çünkü daha önce hakkını kullanmıştır başkasında.
Severse de ışık hızıdır o artık, sevdiği hızla unutur bence...
Gün aymadın.

Dinleme seaslarından.

Yine içime çekeceğim toprağın yağmura hasretle kokan aşkını Rıfkı.

HayaL Nickli Üyeden Alıntı

Ben senin aynan değilim.
:)

Yine de ben senin yansımanım.
Doğum günün kutlu olsun. Biraz erken olucak ama, yoğun adamım..
Unutkan değilim.
Aklından geçirdiğin tüm güzellikler seninle olsun bayan kendini beğenmiş.
:)

Çıkar ilişkileri ve yalandan samimiyet kuranlardan tüylerim diken diken olduğu için ben de 'Canımmm' yapamıyorum.
Sürünmek istiyorsam sürünürüm, çabuk toparlanmak istersem toparlanırım. Bazen kendimi kapatırım, insanlarla görüşmem, bohem bohem takılırım, sadece film izlerim... Dostlarım da o hallerimi bildikleri için beni kendi halime bırakırlar.
Her zaman kalemi kuvvetli olan erkeklere hayran oluyorum ancak hoyrat ve hayatı daha dışadönük yaşayan adamlara aşık oldum hep. Romantik değil, duygusal bir kadınım. Romantik olmayı da samimi bulmuyorum; bana zorlama gibi geliyor. Ya 'Çok seviyorum' ya da 'Hoşçakal' diyen kadın oluyorum. Bu da aşkı gerçekten tutkuyla yaşamamdan kaynaklanıyor.
Aşkın ne zaman başımıza geleceği tabii ki belli olmaz; bu kontrol edebileceğimiz bir şey değil. Ama ben öyle çok ucu ucuna bir şeyler yaşayamıyorum. İlişkim bitmişse; bir müddet yaşadığım duyguya saygı duyarım. Zaten bir 'duygu' ile yüklüyken karşı cinse farklı bir şekilde bakamıyorsunuz. Bir de insan belli bir yaştan sonra kendini daha iyi tanıyor. Ne istediğimi çok iyi bilemiyorum ama ne istemediğimi net bir şekilde biliyorum artık.
Zekasıyla dikkat çeken ama tip olarak hiç de yakışıklı olmayan biri beni daha çok cezbediyor. Girdiği ortamlarda yaydığı ışıkla kadınların dikkatini çekebilen adamları çekici buluyorum. Kıskanıp gocunmam, bilakis hoşuma gider. İlişkisi olduğu halde girdiği ortamlarda etrafına mavi boncuk dağıtan erkek, benim gözümde cazibesini yitirir. Erkek dediğin; bütün kadınlar ona baksa da, sevgilisi yanında olsa da, olmasa da duruşunu korumalıdır. Ayrıca bu korunaklı ve mesafeli tavır bana erkekte hep sksi gelmiştir.İnsanın kendisini güzel ya da sksi bulmasıyla ilgili hiçbir fikrim yok ama kendime özgü bir ruh halim olduğuna inanıyorum. Bazen son derece paspal, bazen de kadın gibi kadın oluveriyorum. Bu ruh halimden de memnunum. Daha çok, kendimi seviyorum diyelim. Ama şunu da belirtmek istiyorum; bazen denk geliyorum da, dakikalarca kendini aynada seyreden kadınlar çok komik oluyor.

Dinleme seanslarımızdan.

Ne var, ne yok?
Ne çok, ne yok? Kalabalıklarımız var, tenhalıklarımız yok. İşlerimiz var, düşlerimiz yok. Şikayetlerimiz var, memnuniyetlerimiz yok. Lisanımız var, meramımız yok. Mantığımız var, irfanımız yok. Sloganlarımız var, fikirlerimiz yok. Hamasetimiz var, ferasetimiz yok. Hesaplarımız var, muhasebemiz yok. Hükümlerimiz var, muhakememiz yok. Kuşkularımız var, tevekkülümüz yok. Acelemiz var, sabrımız yok. Teorilerimiz var, pratiklerimiz yok. İmanımız var, amelimiz yok. Namazımız var, huşumuz yok. Niyazımız var, şükrümüz yok. Acıkmamız var, doymamız yok. Günahımız var, tövbemiz yok. Bilgimiz var, ilmimiz yok. Kelimelerimiz var, hikmetimiz yok. Sedamız var, sükutumuz yok. İlgimiz var, muhabbetimiz yok. İlişkilerimiz var, aşklarımız yok. Heveslerimiz var, sevdamız yok. Hedefimiz var, azmimiz yok. Merakımız var, ***retimiz yok. Paramız var, bereketi yok. Niceliğimiz var, niteliğimiz yok. Alışkanlığımız var, çalışkanlığımız yok. Modalarımız var, geleneğimiz yok. Yolumuz var, menzilimiz yok. Araçlarımız var, amacımız yok. İhmallerimiz var, tedbirimiz yok. Mazeretimiz var, maharetimiz yok. Oyuncaklarımız var, oyunumuz yok. Şehirlerimiz var, medeniyetimiz yok. Binalarımız var, mimarımız yok. Konforumuz var, huzurumuz yok. Teknolojimiz var, rahatlığımız yok. İdeallerimiz var, mecalimiz yok. İddialarımız var, dirayetimiz yok. Merhemimiz var, yaramız yok. Dalgamız var, denizimiz yok. Süsümüz var, nakışımız yok. Gözümüz var, bakışımız yok. Sofralarımız var, tadımız yok. Notalarımız var, şarkımız yok. Sazlarımız var, akordumuz yok. Hilemiz var, çilemiz yok. Skorumuz var, sporumuz yok. Şovumuz var, sanatımız yok. Mantarımız var, kültürümüz yok. Geçmişimiz var, bugünümüz yok. Planımız var, hayalimiz yok. Yazanımız var, okuyanımız yok. Didikleyenimiz var, dokuyanımız yok. Düğümleyenimiz var, çözenimiz yok. Bozanımız var, yapanımız yok. Aklımız var, idrakimiz yok. Çok bilenimiz var, bir bulanımız yok. Ders verenimiz var, ders alanımız yok. Kalp kıranımız var, gönül yapanımız yok. Ters gidenimiz var, düz duranımız yok. Çiçek açanımız var, meyve verenimiz yok. Kafa tutanımız var, boyun bükenimiz yok. Arzu edenimiz var, razı olanımız yok. Talep edenimiz var, feragat edenimiz yok. Kas geliştirenimiz var, kafa yoranımız yok. İsyan edenimiz var, ıslah edenimiz yok. Tenkit edenimiz var, teşvik edenimiz yok. Rengimiz var, ahengimiz yok. Programımız var, mihengimiz yok. Enerjimiz var, sinerjimiz yok. Kimyamız var, simyamız yok. İlkelerimiz var, uyanımız yok. Kaybedenimiz var, kazananımız yok. Kaybolanımız var, bulanımız yok. Atıp tutanımız var, dediğini yapanımız yok. Cepten yiyenimiz var, üstüne koyanımız yok. İfşa edenimiz var, inşa edenimiz yok. İmha edenimiz var, ihya edenimiz yok. Canı yananımız var, haberimiz yok. Akdimiz var, vaktimiz yok. Fantezimiz var, hayalimiz yok. Rivayetimiz var, hikayemiz yok. Fotoğrafımız var, suretimiz yok. Suretimiz var, siretimiz yok. Kalıbımız var, kalbimiz yok. Astarımız var, aslımız yok.

Bazen sinirden mi gözlerim doluyor, sevgiden mi, özlemden mi, yoksa nostalji ihtiyacından mı bilemiyorum, herhalde alışkanlıktandır deyip uyuyorum.

Giderek güçleşiyor başlamak.
Bir ilk cümle bulmak, noktasını koymak.
Derin bir soluk alıp söze girmek.
Kendi yollarını açan, dayanıklı çıkan cümlelerle, gidebildiğin yere kadar gitmek.
Sözcüklere anlamlarını, anlama sözcükleri geri vermeyi denemek.
Baştan almak, bir daha, bir kez daha denemek.
Sabırla bir çember daha çizmek, yeniden tökezlemek.
Bir neşteri kavrarcasına kavramak gerçeği, sözcüklerin kanına bulanmak...
Giderek güçleşiyor hakikat ile aramızda açılan boşluğu biçimlendirmek.