Vazgeç diyorsun
Senden nasıl vazgeçilir bilmiyorum ki
Sen düşlerden çıkıp gelip gerçeğim olurken
Nasıl bitirilirki içimdeki özlemin
Sana sımsıkı sarılıp kokunu içime doldurmuşken
El ele dolaşırken Büyükçekmece sahillerinde
Denizin uçsuz bucaksız sularını seyrederken
Sen anlatırken ben dinlerken
Bir resmini verip unutma derken
Nasıl unuturum nasıl vazgeçilir bir bilsem
Oysa ne çok yazmak istiyorum seni
Sen vazgeç unut derken suskulardayım
Tek yapabildiğim yazmak
Bak yine seni yazıyorum
Sana sımsıkı sarılmak özlemlerimi yok etmek istiyorum
Belki belki içimdeki özlemlerim bitse
Bu kadar zor gelmeyecek senden sevginden vazgeçmek
Ne çok şey yazdım seni anlatan
Şimdilerde seni unutmaya çalışıyorum
Seni beynimde yüreğimde bitirmek istiyorum
Ama bitmiyorsun aksine daha da çoğalıyorsun
Baktığım tüm aynalar kırık sanki
Kırık aynalarda binlerce çoğalan
Gözlerimde asılı sen
Yine senden habersiz seni yazıyorum
Ben seni severken de habersiz sevmiştim
Beklide kendimden bile habersiz
Hüzünlü gözlerine tutukluyken
Sen bana yasaklıyken
Kendimden ve senden habersiz her şeyim olmuştun sen
Ne kadar gerçeksen o kadar yalandın sen.
Vazgeç unut diyorsun
Bende senden vazgeçmek istiyorum
Seni unutmak
Herkes gibi biri olmanı
Sesini duymak için her seferinde telefona sarılmamak
Resmini görünce içimin titreyip
Gözlerimin buğulanmasından kurtulmak istiyorum
Senin herhangi bir olman ne kadar zor bir bilsen
Dinlediğim her şarkıda seni hatırlarken
Nasıl unuturum seni ben
Sanki tüm şarkıların notaları kurşunlanmış
İçim acıyor yüreğim kanıyor
Bana unut bana vaz geç deme ne olur
Ben seni seviyorum dediğimde seni seviyordum
Ben seni özlüyorum dediğimde seni özlüyordum
Ben senin için ölürüm dediğimde
Ben zaten özleminden ölüyordum
Ve şimdi senin hayatından sonsuza dek gidiyorum