şiirle şair farklıdır
nitekim şiir anlayamadığın kadar güzeldir
şair anlatamadıkça çirkin.
şiir maviyi sever, şair günaha bulanıktır bu yüzden seçer siyahı..
tek başına çay içebilir bi’şiir bazen
kendi kendine yetebilir
şair muhtaçtır pir’im,
bir söze, bir omuza muhtaçtır.
yaslanacak omuz bulunur, o kolay
ancak şiir, yaşlanacak omuzdur.
bittisi yoktur şiirin, şairden fazlasıdır
şairin anlatamadıklarıdır,
herkese başkadır şiir,
kişinin ‘atlatamadıklarıdır’
şair yazar şiiri, sonra ardına bakmaz
şiir öyle mi?
geçmişini deşer insanın; öyle ki delik deşik olursun.
ama gerçektir ki,
şiir aşık olmaz, şair olur.
ve yaşayan her şiir, bir şairin aşkıdır.
sevinebilirsin, yaşayacaksın…
taslaklarımda buldum. muhtemelen bana ‘neden şiir’ diye sorduklarında cevap vermek için yazmışımdır. lakin bugüne kadar kimseye açıklayamadım. kimse de soracak kadar şiirlerimle alakalı olmadı zaten. olur da size sorarlarsa söyleyin bunları. hebâ olmasın.