Bir çift papatya duruyor orda..
Bir fotoğrafa hapsolmuş. Yan yana bir çift papatya.. Hiç ayrılmayacaklar gibi. Bir sonsuz boşlukta, hep birarada.. Ölümsüzlüğünde fotoğrafın...
Bir bahar vakti. Nisan zamanı..
"İşte biz. İkimiz. Bu papatyalar misali." demişsin gibi.. Fotoğraflar bile sevgiden çok uzun ömürlüymüş oysa...
"Olmayan ilişki" adını alırmış, bütün paylaşılanlar zamanla.. Yetmezmiş sevgi sözcükleri, özlem dolu cümleler, yetmezmiş... Yalana kaçarmış tadı, bütün yaşananların.. "Git!" denmezmiş de, gitmesi gerektiğini anlarmış yürek.. Fotoğraflara sinen sevgi dolu bakışlar, bir gün buluşabilme hayalleri.. Hep olmamış olurmuş, olmayan bir ilşkide kaybolurmuş.. Hiç olmamış gibi...
Bir tek fotoğraf kalırmış geriye "olmayan ilişki" den..Yeşilliğin ortasında. Bir nisan vaktinde. Hiç ayrılmayacakmış gibi.. Yan yana iki papatya.. Durur öyle.. Hüzünle...