Özgür bir adamın korkaklığını
yaşıyorum her gece


Ben her gece kirece boyanmış
duvarlara bakıyorum

Düşünceler uyutmuyor beni..


Hangi yana dönsem ağırım
ben

Hangi ağırlığı koysam
üzerime taşıyamam ben

Muvazzaf görevlerde
yaşadığım muzaffer ayrılıklar

Yakamdan tutuyor, fırlatıyor
beni odanın bir kenarına


Oysa Cesur olmadığım ben
aşka karşı

Önümü görmeden bu sisli
yolda,, yürüyemedim


En kararsız kararlar edindim
kendime

Yüreğimin ağır olan tarafına
eğilemedim


Sebepsiz demir atma
limanıma…

Bakışlarına bir ışık sıçrar
sonra

Güneşin sarısı boyanmış
saçlarıma

Sen aydınlık, ben karanlık.