Sessizdi benim sana olan sevgim
Kapanırdı geceleri sadece seni izlerdi gözlerim…
Sabahlara kadar sızlayarak geçirse de zamanını
yüreğim
Merhem olurdu kurduğum o hayallerim
Resimlerin büyülerdi hep beni
Dakikalarca izlerdim
Okşardım yanaklarını
Saatlerce öperdim
Sessiz usulca seni her gün beklerdim
Beklerdim gece gündüz sabrı öğrendim
Sensiz geçen her günümde
Yüreğime bir çizgi daha eklerdim
Gittikçe büyüse de kalbimdeki yaraların derinliği
Sessizliğe karşı haykırışım acısını dindirirdi…
Ölümsüz aşk nedir bilir misin?
İçimdeki o kocaman sensin
Uğruna ölmek nedir bilir misin?
Bedenim suskun ruhumun sahibi artık sensin…