Kan sızdı gözlerimin beyazına






Günahı boyuna aşk’larda yenik düştü ıslak gülüşüm.
Tövbesi çoktan zulalanmış bir acıya soğuk bir hançer değdi.
Kan sızdı gözlerimin beyazına.
Ve bir sonbahar ölümü yüreğime mübah
kılındı.
İçimdeki kız çocuğu kürtaja zorlandı ama ben pes etmedim
Çünkü benim adım aşk’tı .
Soyadım sen…







Ölüm bana gelen yolları yakınlaştırırken
Ben bir masal peydahladım düşlerimin en beyaz kenarından/digersmileyler
Sırf bu yüzden kirletildi yüzüm
Katli vacib oldu cesedimin




Cümlelerim bir sabah ezanı sonrası
defnedildi
Harf harf düştüm sayfalardan
Ama yine bitmedim
Bitirmedim sevgimi
Çünkü benim adım sevdaydı
Soyadı sen…



Zulm ile usanmadı ki hasret ile yontulsun gönlümün yaraları
Aşkın en kör halinde yakalandı
çocukluğum
Kaç kez vakitsiz sobeledik siyah’aer
Kaç kez gebe kaldık sonbahara
Ama hiç kaçmadık yüzümüzün günaha çalan
yanından
Ve hiç pişman olmadık bedenimize biçilen cezadan
Eğilmedik/
Ve eğmedik başımızı
Eğirmedik boynumuzu



Çünkü biz tek yürektik





Zordu evet ama ellerimiz ellerimize değmese de
Aşk’a yeltendi yüreklerimiz
Aynı gökyüzüne bakmasa da gözlerimiz
Aynı bulutların eteklerine bağladık rengarenk balonlarımızı
Musalla soğuğunu gözlerimize
Ölmeyi yüreğimize dikip uzattık çocukluğumuzu falakaya
Düştük yaralandık kanadık
Ama bitmedik
Erimedik
Vazgeçmedik
DimdikNe bir eksik ne bir fazla
Biz bir’dik
İki nefesli tek yürektik



Gözlerin aşk’tı
Yüreğin özlem/
İşte bu yüzdendir nehirlerin tersine akışı



Hatırla ey çocukluğum
Senin hiç rengarenk balonların oldu mu gökyüzüne saldığın ?
İtiraf et ilkokul çağım
Ceplerin hiç mavi bilyelerle dolup yüreği
taştı mı ?
Sus tüketme nefesini

İşte bu yüzdendir yüzündeki tek fiskenin
örtülü kalışı
Adın aşk’tı senin


Soyadı acı…



Evet zordu seni ölümden caydırmak
Ve siyahtan ayırmak


Kaç tabut taşıdı bu omuzlar ?
Kaç defne şahit oldu bu gözler ?




Ve kaç kez suçüstü yakalandı suçsuzluğum
Ve mutsuzluğum kaç kez rehin alındı….
Şimdi sesimi kısıp senin ölüme koşusunu izlemememi istiyorsun/
İzin vermeyeceğim
Diri diri yüreğini
Eze eze gözlerini gitmene yol vermeyeceğim


Ya ez geç beni

Ya da bir Elif miktarı yaşa






Şimdi kapat yaralarının gözeneklerini kadınım
Yetmedi mi daha acılarını tuzda basıp basıp kanatmaların ?
Bitmedi mi kendine kiralık katil aramaların ?


Sevdayı çıkarıp kendi cellatlığına soyunmaların


Hadi yedi harfe sığdırdığım Cennetime
Lehçesini kaybetmiş bir millet gibi diz çökme acıya
Kırıp belini iki bölme umudunu/
Kısıp sesini kurda kuşa azık ettirme bir lokma
mutluluğunu




Karanlığına inat gözlerinin ışığında yürüme
devam et
Bir Elif miktarı gülümse sen
Acı bize ilişse de
Er geç bu iki yürek
Yıldızlar gözlerimize aşkı hediye edecek

Elbet bir gün

Bir gün bu iki yürek mutluluğa erişecek


MeyRa