Hasrete Dair Tüm Siirlerimin Miladisin








Biliyorsun,

Yüreğimde kanayan bir sevdasın sen.


Yıllarca aşktan,
sevgiden habersiz yaşadıktan sonra
Karşıma en ummadığım anda çıkıverensin.


Ömrümün miladısın sen










Zaten, hep senden sonraya dayanır
Hasrete dair tüm siirlerimin temeli.

Bence sen aşkın ta kendisisin:
Uykusuz geçen gecelerimin,

Her şarkıda bir hüzün vapuruna binip gecelerde mehtabi arayan

Engin denizlere açılan benliğimin,








Sensizlikte gökyüzüne fırlatılan her feryadın,
Geceler boyu delidivane dolaşan bir serserinin,
Yokluğuna yazılan bu onca hasret şiirinin tek failisin




Yıllarım olanca yalnızlığıyla sürüp giderken,
Yüreğimdeki zemheri günden güne sertleşirken,
Gönlümden gelen bir ayazla, ellerim








Onları tutan bir Leyla olmadığı için buz tutarken,
Ve sevgiye hasret kalmış yüreğim

Bir karlar,buzlar sehrinde sensiz ve yapayalnız eskirken,
Hayatın ellerime tutuşturuverdiği



Bir sevda masalısın sen.








　

İşte sen, ömrümün en sert kışını yaşadığı bir anda,

Gönlüme doğuveren bir sevda güneşiyle

Hayata doğmuş bir

Kardelen gecelerime dolan bir aysın


Belki de, yüreğim kışı yaşarken











Hayallerimde büyüttüğüm o tek sevileceksin.

Çünkü ben o hasretlerde yaşarken,

Sen karların altında

Bu sevda güneşinin doğmasını sabırla bekleyensin.

Yani sen, şu fani dünyada tek vazgeçemeyeceğimsin

Baktığım zaman, beni benden alıp,









Senle dolu hayallere taşıyan o esrarlı gözlerin,

Tuttuğumda bir uçurumun kenarına kadar getirip
Tüm benliğimi tirtir titreten o narin ellerin tek sahibisin

Gönlümün, sonsuz bir alevin tam ortasında kalarak






Tüm dünya duysun, diye haykırdığımi
O “Seni Seviyorum”un tek muhatabısın sensiz

Askım